W 2015 r. Polskie Towarzystwo Nadciśnienia Tętniczego ogłosiło nowe wytyczne dotyczące postępowania u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, będące aktualizacją poprzedniego stanowiska z 2011 r. Są one znacznie obszerniejsze niż poprzednia edycja i obejmują również szczegółowe omówienie diagnostyki i postępowania u pacjentów z wtórnymi postaciami nadciśnienia, a także u dzieci.

W nowych wytycznych wprowadzono kilka istotnych zmian, m.in. rozszerzając wskazania do ambulatoryjnego monitorowania ciśnienia tętniczego, które jest obecnie zalecane w celu wskazania weryfikacji rozpoznania nadciśnienia u pacjentów z nadciśnieniem stopnia 1 bez powikłań narządowych. W przeciwieństwie do wytycznych amerykańskich i brytyjskich, natomiast zgodnie z wytycznymi europejskimi, beta-adrenolityki pozostały lekami pierwszego rzutu, natomiast w wielu sytuacjach klinicznych inhibitory ACE są preferowane w stosunku do sartanów. W wytycznych, w znacznym stopniu opartych bardziej na opinii ekspertów niż dowodach z prób klinicznych, wyraźnie preferowane są też konkretne leki, m.in. perindopril, indapamid i nebiwolol. Rozszerzono listę zalecanych połączeń dwulekowych i zalecono szerokie wykorzystywanie preparatów złożonych. Niniejszy komentarz jest krytycznym podsumowaniem zmian wprowadzonych do wytycznych w stosunku do ich poprzedniej wersji, ze szczególnym uwzględnieniem tych zaleceń i stwierdzeń, które wydają się najbardziej dyskusyjne.