Zaparcia to rozpowszechniony problem społeczny. Może wystąpić u wszystkich, bez względu na wiek i płeć. Odpowiednia dieta i styl życia to podstawa metod niefarmakologicznych. Coraz częściej szuka się jednak naturalnych rozwiązań.

Ludzki organizm to niezwykle złożona struktura. Jego funkcjonowanie uzależnione jest od wielu skomplikowanych czynników. Niewiele osób zdaje sobie jednak sprawę z tego, że na homeostazę organizmu może wpływać także fizjologia naszego przewodu pokarmowego. W szczególności istotna jest kwestia regularności wypróżnień. Zaparcia nie dość, że przyczyniają się do pogorszenia jakości życia (towarzyskiego, osobistego, zawodowego), to jeszcze mogą powodować niekorzystne zmiany w obrębie organizmu. 

Według znacznej części społeczeństwa zaparcia to problem z wypróżnieniem, objawiający się oddawaniem twardego stolca. Co więcej, pacjenci łączą zaparcia z koniecznością użycia znacznego wysiłku w celu wypróżnienia. Nie jest to błędne myślenie, niemniej jednak nie oddaje w pełni całości definicji zaparć. Zgodnie z Kryteriami Rzymskimi IV zaparcia to trudne, rzadkie lub niepełne wypróżnienie. Aby jednak definicja była pełna, należy jeszcze doprecyzować kwestię rozpoznania i diagnozowania zaparć. Według tych wytycznych zaparcia rozpoznaje się, jeśli współwystępują ze sobą co najmniej dwa objawy z przytoczonych poniżej. Mogą być to:

• uczucie niepełnego wypróżnienia,
• obecność twardych i dużych stolców,
• wzmożone parcie na stolec,
• uczucie pełności w odbytnicy,
• nie więcej niż trzy wypróżniania w tygodniu.