Owoce i kwiaty bzu czarnego zawierają w swoim składzie przeciwutleniacze i witaminy, które wzmacniają układ odpornościowy. Aktywne związki mogą łagodzić stany zapalne, zmniejszać stres i chronić serce. Preparaty z czarnego bzu są zalecane w leczeniu i zapobieganiu przeziębieniu i grypy, łagodzeniu kaszlu, zapalenia zatok oraz w leczeniu owrzodzeń jamy ustnej i zapalenia migdałków. Wyciągi z czarnego bzu zmniejszają stężenie cholesterolu LDL i chronią przed wolnymi wodnikami. Produkty z czarnego bzu wykazują aktywność przeciwwirusową, szczególnie wobec różnych szczepów wirusa grypy. Bez czarny stosuje się również w przypadku bólu zatok, rwy kulszowej i w nerwobólach.

Regularne mycie rąk jest najważniejszym sposobem zapobiegania rozprzestrzenianiu się koronawirusa (COVID-19) i ochrony przed zarażeniem wirusem. Częste mycie może powodować utratę lipidów w płaszczu hydrolipidowym skóry. Skóra staje się sucha, może być podrażniona, zaczerwieniona i swędząca. Produkty na bazie alkoholu mogą powodować drażniące kontaktowe zapalenie skóry, a także rzadkie przypadki alergicznego kontaktowego zapalenia skóry. Aby przyspieszyć regenerację skóry i złagodzić stany zapalne, po każdym myciu rąk i stosowaniu płynów odkażających, należy zaaplikować odpowiednie kremy nawilżające i regenerujące. Zawierają one w swoim składzie alantoinę, d-pantenol, mocznik, kwas hialuronowy czy glicerynę.

Abstract: Regular handwashing is the most important way to prevent the spread of coronavirus (COVID-19) and to protect ourselves from contracting the virus. Good hand-washing technique (according WHO) means a thorough wash with soap for at least 20 seconds, including tops and palms of the hands, wrists and between the fi ngers. Frequent washing can cause a loss of lipids in hydro-lipid coat. As the skin becomes more dry, it can be irritated from infl ammation, fl ushed and itching. The alcohol-based products can cause irritant contact dermatitis as well as rare cases of allergic contact dermatitis. To regenerate skin and reduce infl ammation after each hand washing and using disinfectant fl uids, apply appropriate moisturizing and regenerating creams. They contain allantoin, d-panthenol, urea, hyaluronic acid and glycerin.

Stres jest reakcją organizmu na czynnik zewnętrzny (stresor). Stres może mieć różne przyczyny, takie jak problemy rodzinne, problemy z pracą, trudności finansowe, zły stan zdrowia, a nawet śmierć kogoś bliskiego. Magnez odgrywa ważną rolę w ludzkim ciele, reguluje wiele ważnych funkcji w organizmie (ponad 300 reakcji biochemicznych). Pomaga w utrzymaniu prawidłowego funkcjonowania nerwów i mięśni, wspiera układ odpornościowy, reguluje pracę serca oraz bierze udział w budowie kości. Niedobór magnezu jest związany ze zwiększonym stresem i lękiem. Badania na zwierzętach i badania kliniczne sugerują uzupełniające przyjmowanie preparatów magnezu i wysokich dawek pirydoksyny (witaminy B₆) na redukcję stresu.

Infekcje koronawirusami wywołującymi SARS zdarzały się także w przeszłości, a jedna z takich epidemii pojawiła się w 2003 r. Właśnie wtedy naukowcy zwrócili uwagę na użycie korzenia lukrecji gładkiej (Glycyrrhiza glabra L.), a dokładniej jej głównego składnika – glicyryzyny w leczeniu infekcji dróg oddechowych, zainteresowanie to wzrosło w 2020 r. ze względu na epidemię SARS-CoV-2. Do tej pory powstało wiele badań donoszących, że glicyryzyna hamuje namnażanie się i zdolność do infekcji poszczególnych szczepów kronawirusów oraz działa ochronnie na płuca poprzez zmniejszenie stanu zapalnego i hamowanie apoptozy.

Niedobór żelaza to jeden z najczęściej występujących niedoborów żywieniowych w populacji na świecie. Wśród jego przyczyn wskazywane są czynniki żywieniowe, zaburzenia wchłaniania, niski status ekonomiczny, a także czynniki środowiskowe, religijne czy etniczne. Niedobór żelaza  jest najczęściej  obserwowany u osób z grup ryzyka, takich jak: dzieci, kobiety regularnie miesiączkujące oraz kobiety w ciąży i karmiące, osoby starsze, osoby z chorobami przewlekłymi, sportowcy, osoby stosujące diety eliminacyjne. Ze względu na ważną rolę, jaką składnik ten pełni w organizmie, w przypadku stwierdzonego niedoboru, należy – w konsultacji z lekarzem –  suplementować preparaty farmakologiczne.

Cezurą czasową przypisywaną początkom antyseptyki jest druga połowa XIX w. Pierwszym oficjalnym antyseptykiem wprowadzonym do lecznictwa przez pioniera Johna Listera był kwasu karbolowy, jednakże środek ten wpływał drażniąco na tkanki. Na przestrzeni lat liczba dostępnych antyseptyków oraz zakres ich działania stopniowo rósł, przy jednoczesnym ograniczeniu toksycznego działania wobec tkanek. Znaczna część spośród preparatów przeznaczonych do dezynfekcji tworzona jest na bazie składników aktywnych przynależących do 4 głównych grup: alkoholi, biguanidyny, jodoforów oraz czwartorzędowych związków amoniowych. Ponadto na rynku coraz powszechniej dostępne są środki, których składniki czynne wykraczają poza wyżej wymienione grupy. Należą do nich m.in.: dichlorowodorek oktenidyny czy triklosan.

Pandemia trwa w najlepsze. Nasz świat, w każdym jego wymiarze, zmienił się tak radykalnie, że wspomnienia sprzed pandemii wydają się być niemal nierealne. Podobnie jak nierealne są możliwości powrotu do świata sprzed epidemii w dającej się przewidzieć przyszłości. Przyjdzie nam oswoić się z wirusem i nauczyć z nim żyć, póki medycyna nie zaoferuje nam możliwości uporania się z wirusem.

Cynk jest niezbędnym mikroelementem dla metabolizmu człowieka. Katalizuje ponad 100 reakcji enzymatycznych, stanowi składnik struktury białek i reguluje ekspresję genów. Jest także jednym z kluczowych elementów funkcjonowania układu immunologicznego. Pacjenci szczególnie narażeni na niedobór cynku to osoby niedożywione, z zapalnymi chorobami jelit, zespołami upośledzonego wchłaniania lub nadużywające alkoholu. Objawy niedoboru cynku są niespecyficzne i obejmują opóźnienie wzrostu, biegunki, zapalenia języka, dystrofię paznokci, a także zmniejszenie odporności. Niedobór cynku może być leczony preparatami doustnymi – bardzo dobrze tolerowanymi w zalecanych przez producentów dawkach.

Pelargonia afrykańska (Pelargonium sidoides) jest znana od stuleci jako lek na wszelkiego rodzaju infekcje i powszechnie stosowana do ich leczenia przez rdzenną ludność Afryki. Ekstrakt z korzenia P. sidoides (EPs 7630) zawiera antocyjany, kumaryny, pochodne kwasu galusowego, flawonoidy, taniny, fenole i pochodne kwasu hydroksycynamonowego. Ekstrakt z korzenia P. sidoides popularność zdobył także w Europie i na innych kontynentach, gdzie jest składnikiem syropów i tabletek na infekcje górnych dróg oddechowych. Zastosowanie to zawdzięcza doniesieniom naukowców, że EPs 7630 zwiększa stężenie interferonu, czynnika martwicy nowotworowej (TNF), tlenku azotu (NO) i mobilizuje oraz aktywuje makrofagi, a dzięki tym właściwościom zwiększa nieswoistą odporność immunologiczną organizmu, wspomagając zwalczanie infekcji.