Aronia czarnoowocowa (Aronia melanocarpa) jest powszechnie znaną rośliną ozdobną, której jagody charakteryzują się szerokim wachlarzem właściwości farmakologicznych, będąc tym samym szczególnie cennym surowcem roślinnym o potencjale leczniczym. Korzystne dla zdrowia właściwości owoców są zdeterminowane ich składem chemicznym, szczególnie bogatym w związki z grupy polifenoli. Substancje te charakteryzują się m.in. silną aktywnością antyoksydacyjną oraz przeciwzapalną. Jednakże zakres ich właściwości biologicznych obejmuje również udowodnione klinicznie działanie kardioprotekcyjne, wspomagające normalizację gospodarki węglowodanowej oraz lipidowej, a także udowodnione działanie hepatoprotekcyjne, gastroprotekcyjne oraz antymutagenne. Poniższy artykuł przedstawia przegląd literatury naukowej na temat wybranych właściwości leczniczych owoców aronii czarnej.
W ostatnich latach coraz chętniej sięgamy po produkty pochodzenia naturalnego, a tendencja ta nie dotyczy wyłącznie produktów spożywczych. Również rynek naturalnych produktów kosmetycznych oraz pielęgnacyjnych zyskał na popularności. Niewątpliwie jest to korzystna zmiana. Szczególnie wartym uwagi produktem naturalnym jest miód pszczeli. To produkt wytwarzany przez pszczoły miodne z nektaru kwiatowego oraz wydzielin tych owadów. Jego prozdrowotne właściwości, wynikające z zawartości wielu substancji aktywnych, znane były już w czasach starożytnych. Do najważniejszych właściwości miodu należy zaliczyć działanie: przeciwdrobnoustrojowe, nawilżające, przeciwzapalne oraz wspomagające gojenie się ran. Poniższy artykuł ma na celu krótkie zaprezentowanie wymienionych wyżej właściwości w kontekście pielęgnacji skóry.
Odpowiedź immunologiczna to naturalny proces zachodzący w organizmie. Różne zioła mogą mieć pozytywny wpływ na zdrowie, zwiększają odporność, zmniejszają stan zapalny i łagodzą objawy infekcji dróg oddechowych. Wspomagają układ odpornościowy w obronie przed wirusami i innymi patogenami. Czosnek, bylica jednoroczna, czarny bez, lipa, imbir, jeżówka purpurowa, czarnuszka są naturalnie wzmacniają odporność. Cynk wpływa na wiele aspektów układu odpornościowego. Ma kluczowe znaczenie dla prawidłowego rozwoju i funkcjonowania komórek pośredniczących w odporności wrodzonej, neutrofili i komórek NK.

Len zwyczajny to roślina znajdująca się w powszechnej uprawie. W Polsce len uprawia się głównie w dwóch odmianach: Linu usitatissium L var. Vulgare Schuebl oraz Linum usitatissimum l var. Crepitans Schueb. Ziarna lnu składają się z trzech składników: tłuszczów, śluzów i lignianów. W ziarnach obecne są antyoksydanty, ważne z punktu widzenia zachodzących w środowisku procesów redoks. Istotną rolę w zmniejszaniu uszkodzeń oksydacyjnych pełnią karotenoidy. Są to substancje nadające barwę od żółtej do czerwonej, zarówno roślinom, jak i zwierzętom. Widma spektrofotometryczne zarejestrowane dla tych barwników posiadają charakterystyczne pasmo absorpcji z maksimum długości fali 442 nm. Bogaty skład chemiczny powoduje, że len znajduje zastosowanie w medycynie, szczególnie w dermatologii.
Przebarwienia są powszechnym zjawiskiem skórnym. W większości przypadków nie stanowią one zagrożenia dla zdrowia. W tym artykule przedstawiono rodzaje przebarwień, metody postępowania z nimi oraz preparaty wspomagające proces niwelowania ich widoczności.
Leczenie zakażeń układu moczowego stanowi istotny problem zdrowia publicznego w ostatnim czasie ze względu na rozpowszechnienie i lekooporność drobnoustrojów uropatogennych. Wiąże się z nadużywaniem antybiotyków i coraz wyższą nawrotowością. Obecnie poszukuje się nowych środków farmakologicznych, jak również niefarmakologicznych działań, które mogłyby być przydatne w leczeniu i profilaktyce zakażeń układu moczowego. Niektóre z nich wydają się być skuteczne, pod warunkiem, że będą stosowane systematycznie.
Przeziębieniem nazywa się ostrą infekcję górnych dróg oddechowych. Mnogość i intensywność niektórych objawów sprawia, że wybór konkretnej formy leczenia jest niejednokrotnie dość trudny. Podstawowe objawy, takie jak katar, kaszel czy też ból gardła, wymagają czasami odmiennego podejścia farmakologicznego. Co więcej, powszechnie stosowane substancje działają zwykle w odmienny sposób, różniąc się skutecznością i przeznaczeniem. Wybór konkretnej substancji musi być zatem podyktowany wnikliwą analizą stanu zdrowia pacjenta.