Żyworódka pierzasta jest skarbnicą mikro- i makroelementów, takich jak: mangan, miedź, selen, cynk, bor, glin, krzem, potas, wapń, żelazo. Ponadto zawiera dużo witaminy C, związki polifenolowe: flawonoidy, terpeny, fenylopropanoidy, katechiny; glikozydy nasercowe z grupy bufadienolidów; kwasy organiczne: jabłkowy i cytrynowy, bursztynowy, szczawiooctowy, oraz witaminy z grupy B. Wstępne badania fizykochemiczne oparte na analizie widm absorpcyjnych w zakresie UV-ViS wskazują na trwałość ekstraktów otrzymanych z żyworódki, co ma olbrzymie znaczenie w zastosowaniu ekstraktu w preparatach kosmetycznych i leczniczych.
Sukulenty to rośliny, które potrafią przetrwać w środowiskach ubogich w zasoby wodne. W tym celu wykształciły mięsiste, grube liście, pozwalające magazynować wodę przez dłuższy okres. Jedną z roślin o wskazanych wyżej cechach jest żyworódka.
Chociaż istnieje wiele gatunków żyworódki, to każdy z nich charakteryzuje się właściwościami leczniczymi. Szczególne zainteresowanie kierowane jest w tym obszarze na żyworódkę pierzastą (łac. Kalanchoe pinnata), która zdobyła miano „rośliny życia“. Określenie to wiąże się z szerokim wachlarzem właściwości uzdrawiających, na tyle uniwersalnych, że można ją wykorzystywać w celu leczenia zróżnicowanych stanów chorobowych.
- Sensu stricto i stricte
- Dlaczego pomiary ciśnienia tętniczego krwi w aptekach są potrzebne?
- IDEE DERM baby Emulsja do kąpieli i mycia ciała 2 w 1
- Zastosowanie hipertonicznych roztworów chlorku sodu w terapii nieżytu nosa
- Ksylometazolina – właściwości i zastosowania
- Czy emulgatory stosowane w żywności są niebezpieczne dla zdrowia?
- Biegunka podróżnych
- Ad Kalendas Graecas
