Surowce zielarskie oraz spożywcze stanowią ważny element niefarmakologicznego leczenia zaparć. Zastosowanie znajdują przede wszystkim surowce antranoidowe, naturalne soki z niektórych roślin oraz wybrane surowce spożywcze. Ze względu na specyfikę oraz zróżnicowaną siłę działania poszczególnych surowców duże znaczenie ma przestrzeganie zaleceń takich jak wysokość dawki oraz długość kuracji.

Terapią pierwszego wyboru jest leczenie niefarmakologiczne. Konieczna jest modyfikacja stylu życia pacjenta:

– zwiększenie (w ramach indywidualnych możliwości) poziomu aktywności fizycznej w celu pobudzenia motoryki jelita grubego;
– nauka prawidłowych nawyków związanych z wypróżnianiem, w tym niewstrzymywanie (ponad uzasadniony czas) potrzeby defekacji czy unikanie nadmiernego naprężania się podczas defekacji;
–  modyfikacja diety, w tym zwiększenie ilości spożywanego błonnika.

Ponadto pacjenci borykający się z problemem zaparć mogą sięgnąć po dostępne w aptekach i sklepach zielarsko-medycznych surowce roślinne o działaniu przeczyszczającym: działające w obrębie jelita grubego surowce antranoidowe (liść senesu, kora kruszyny, korzeń rzewienia) oraz o mechanizmie działania w obrębie jelita cienkiego (olej rycynowy).  
Natomiast osoby zmagające się z łagodnymi zaparciami, a także dzieci i kobiety w ciąży powinni w pierwszej kolejności sięgnąć po naturalne żywice i soki niektórych roślin (np. sok z jesionu mannowego) oraz  świeże lub suszone owoce (i wytwarzane z nich przetwory), np. figi.