Blisko jedna trzecia pacjentów z chorobą tętnic obwodowych doświadcza  chromania przestankowego, co negatywnie wpływa na ich jakość życia. Zgodnie z wynikami najnowszego badania, które ukazało się w The Journal of the American Medical Association (JAMA), przyjmowanie ramiprylu może redukować ból podczas chodzenia oraz wydłużać czas chodu chorych z chromaniem przestankowym.

Przeprowadzone do tej pory próby kliniczne na lekach zarejestrowanych w leczeniu tej choroby wskazują na niewielki ich wpływ na wydłużenie dystansu chromania (dotyczy to cilostazolu i naftydrofurylu, niedostępnych w Polsce).

Badanie na 212 pacjentach z chorobą tętnic obwodowych, w średnim wieku 65,6 lat, było prowadzone od maja 2008 r. do sierpnia 2011 r., metodą podwójnie ślepej próby, z randomizacją oraz kontrolą placebo. Chorzy otrzymywali ramipryl w dawce 10 mg dziennie (n=106) bądź placebo (n=106) przez 24 tygodnie. Główny punkt końcowy, czyli maksymalny i wolny od bólu czas chodu, był oceniany za pomocą standardowego testu na bieżni ruchomej. Oceniano także jakość życia i zdolność chodzenia, w tym celu proszono chorych o wypełnienie dwóch formularzy: The Walking Imapirment Questionnaire (WIQ – kwestionariusz upośledzenia zdolności chodu) oraz Short-From 36 Health Survey (SF-36).

            W 6. miesiącu badania, w odniesieniu do placebo, przyjmowanie ramiprylu było związane  z 75-sekundowym wydłużeniem maksymalnego czasu chodu wolnego od bólu (95% CI, 60-89 sekund, p<0.001)  i 255-sekundowym wydłużeniem maksymalnego czasu chodzenia (95% CI, 215-295 sekund, p<0.001). W porównaniu do placebo ramipryl podnosił w kwestionariuszu WIQ średni dystans chodu o 13,8 punktu, szybkość chodu o 13,3 punktu oraz zdolność wchodzenia po schodach o 25,2 punktu. W kwestionariuszu SF-36 wynik ogólny części dotyczącej funkcjonowania fizycznego wzrósł o 8,2 punktu w porównaniu do placebo. Stosowanie ramiprylu nie miało wpływu na funkcjonowanie psychiczne pacjentów.