Przeziębienie jest wirusową chorobą górnych dróg oddechowych. Może dotyczyć nosa, gardła, zatok i krtani. Objawy mogą pojawić się dwa dni po ekspozycji na wirusa. Są to: kaszel, ból gardła, katar, kichanie, ból głowy i gorączka. Leczenie przeziębienia obejmuje przede wszystkim leki łagodzące objawy: przeciwbólowe i przeciwgorączkowe. Środki

obkurczające błonę śluzową nosa mogą pomóc w wysuszeniu i oczyszczeniu nosa, ale jedynie tymczasowo. Aerozole do nosa są pomocne, jednak można je stosować tylko przez krótki czas. Dostępne bez recepty leki przeciwkaszlowe stosuje się w przypadku uciążliwego kaszlu, który przeszkadza w spaniu lub mówieniu. Leki stosowane w przypadku kaszlu mokrego i suchego obejmują środki wykrztuśne i mukolityczne. Leki wykrztuśne pomagają rozluźnić i wydalić zalegający w płucach śluz. Mukolityki rozkładają lepką flegmę, co ułatwia jej wykrztuszenie.

Przeziębienie to ostre zapalenie górnych dróg oddechowych, które obejmuje grupę objawów związanych z zapaleniem błony śluzowej nosa, gardła oraz zatok przynosowych.

Czynnikiem etiologicznym są wirusy, które rozprzestrzeniają się drogą kropelkową lub przez bezpośredni kontakt. Zidentyfikowano ok. 200 typów wirusów, które wywołują przeziębienie, a wśród nich najważniejsze to:

• rynowirusy (ponad 100 typów) odpowiedzialne za 30-50% przypadków zachorowań;

• koronawirusy (3 typy);

• wirus RSV (2 typy);

• adenowirusy (47 typów);

• enterowirusy.

Tak duże zróżnicowanie wirusów wywołujących przeziębienie powoduje, że większość osób nie nabywa odporności po przebytej chorobie. Na ryzyko zarażenia się wirusami przeziębienia wpływa m.in. pora roku – najczęściej chorujemy w okresie jesienno-zimowym. Przeciętny dorosły choruje od 2 do 4 razy do roku, seniorzy rzadziej, zaś dzieci 6-8 razy, co jest związane z funkcjonowaniem układu odpornościowego. Osoby z obniżoną odpornością chorują częściej i są bardziej podatne na działanie wirusa oraz trudniej przechodzą infekcje. Spadek odporności jest związany z nieprawidłową dietą, niedoborami witamin, przepracowaniem, brakiem ruchu oraz ogólną złą kondycją organizmu.

Po dostaniu się do ustroju gospodarza wirusy łączą się z nabłonkiem śluzówki dróg oddechowych, wnikają do wnętrza komórek, w których namnażają się i powodują rozwój miejscowego procesu zapalnego.