2020-03-14
Artykuł
W tym artykule podsumowano wstępne wyniki dla leków o potencjalnej skuteczności przeciwko SARS-CoV-2/COVID-19. Kilka leków, takich jak chlorochina, arbidol, remdesiwir i fawipirawir, jest obecnie poddawanych badaniom klinicznym w celu przetestowania ich skuteczności i bezpieczeństwa w leczeniu choroby koronawirusowej 2019 (COVID-19). Dotychczas (grudzień 2019 – luty 2020) osiągnięto pewne obiecujące wyniki.
Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) ogłosiła w dniu 10 marca 2020 r. pandemię nowego koronawirusa COVID-19. Ostatni raz pandemię grypy A/H1N - nazywanej świńską grypą - ogłoszono w 2009 roku. Pandemia grypy A/H1N1 trwała od 11 czerwca 2009 roku do 10 sierpnia 2010 roku. Wcześniej znano sześć koronawirusów, które można podzielić na mało chorobotwórcze i wysoce chorobotwórcze. Koronawirusy, do których należy nowy wirus COVID-19, to grupa niesegmentowanych wirusów RNA z bardzo dużym genomem od około 27 do 34 kb. Znane ludzkie szczepy HCoV-229E, HCoV-OC43, HCoV-NL63 i HCoV-HKU1 zwykle powodują łagodne infekcje dróg oddechowych, takie jak przeziębienie. W przeciwieństwie do łagodnych koronawirusów związanych z przeziębieniami, w ciągu ostatnich 17 lat pojawiły się trzy beta-koronawirusy, SARS-CoV-1, MERS-CoV i tegoroczny SARS-CoV-2, zwany również wirusem COVID-19. Wirusy te charakteryzują się wysoką zachorowalnością i śmiertelnością.
Podano pierwsze szacunkowe dane szybkości reprodukcji (R0) wirusa COVID-19. Najnowszy wskaźnik R0 wynosi 2,68 i jest mniej więcej identyczny z opublikowanym wskaźnikiem przez WHO i Chińskie Centrum Kontroli Chorób. Dane te wskazują, że liczba zarażonych pacjentów będzie rosła, dopóki R0 będzie większy niż 1. W rezultacie WHO ogłosiła wybuch pandemii, a wirusowe zapalenie płuc COVID-19 stało się międzynarodowym zagrożeniem dla zdrowia publicznego [1]. Obecność wirusa COVID-19 potwierdzono w ponad 100 krajach, w mediach spekuluje się o możliwości zakażenia wirusem nawet 60–70% populacji. W bardzo krótkim czasie, w wiodących periodykach medycznych (Lancet, NEJM, J Gen Intern Med) opublikowano dane kliniczne i epidemiologiczne przebiegu choroby. Obecnie w większości leczenie ma charakter objawowy i podtrzymujący, chociaż stosowano leczenie przeciwzapalne i przeciwwirusowe. Leczenie wspomagające dla pacjentów z ciężkim przebiegiem choroby uwzględnia ciągłą nerkową terapię zastępczą CRRT (continuous renal replacement therapy), inwazyjną wentylację mechaniczną i nawet pozaustrojowe natlenienie krwi ECMO (extracorporeal membrane oxygenation) [2].