Postępujący proces starzenia społeczeństw doprowadził do zwiększonego zainteresowania medycyną przeciwstarzeniową. Jej celem jest spowolnienie, zatrzymanie lub odwrócenie procesu starzenia i związanych z nim następstw. Jedną z proponowanych metod postępowania, mającą udokumentowany naukowo wpływ na wydłużenie życia, jest system odżywiania obejmujący restrykcje kaloryczne (CR), warunkujący dostarczenie organizmowi wszystkich niezbędnych składników odżywczych. Uwzględniając jednak fakt, że takie długoterminowe postępowanie wymaga nie tylko dużej wiedzy na temat prawidłowego doboru składników diety, zarówno pod względem ilościowym, jak i jakościowym, ale także determinacji i samokontroli w uzyskaniu oczekiwanych efektów, wykorzystano pewne substancje chemiczne, które imitują skutki CR bez rzeczywistego ograniczenia spożycia. Nazwano je mimetykami ograniczenia kalorii (CRMs).

Zaawansowany wiek człowieka wiąże się ze zwiększoną podatnością na choroby i śmiertelnością. Zdolności regeneracyjne organizmu są bowiem ograniczone. I chociaż teoretycznie obliczona maksymalna długość życia może wynosić nawet 120 lat, to na skutek pojawiającego się wraz z upływem czasu spadku funkcji fizjologicznych jest ona dużo niższa i stanowi średnio 61–83 lat, odzwierciedlając przy tym jednoznacznie interakcję między naturalnym procesem a wpływem czynników zewnętrznych, zarówno pierwotnych, jak i wtórnych. Nieunikniony proces starzenia, który wiąże się z akumulacją uszkodzeń oksydacyjnych i tempem przemiany materii, nazywany jest bowiem starzeniem pierwotnym. Zewnętrzny stres środowiskowy, który przyspiesza pierwotne starzenie i zwiększa śmiertelność, związany z destrukcyjnym stylem życia i chorobami, jest za uznawany starzenie wtórne.