Otyłość stanowi problem, który osiągnął rozmiary pandemii. Pomimo tego istnieje niewiele leków stosowanych w długoterminowej terapii otyłości, które zostały zarejestrowane przez U.S. Food & Drug Administration (FDA). Celem artykułu jest porównanie leków zarejestrowanych do leczenia tego problemu zdrowotnego z lekami off label. Najliczniejszą grupą preparatów, które potencjalnie można wykorzystać w leczeniu otyłości, są leki używane w terapii cukrzycy. Wśród leków off label najbardziej obiecującym jest połączenie pramlintydu z metreleptyną. Dzięki takiej terapii uzyskano zmniejszenie masy ciała o 12,7 kg. Ważny statystycznie efekt w postaci spadku masy ciała odnotowano również podczas przyjmowania inhibitorów SGLT-2, zonisamidu oraz eksenatydu. Przeanalizowane leki off label stanowią istotną alternatywę wobec zarejestrowanych w leczeniu otyłości. Wydaje się, że połączenie dwóch leków zmniejszających masę ciała może być dobrym sposobem na spotencjalizowanie ich działania. W praktyce klinicznej może również znaleźć zastosowanie połączenie leków zarejestrowanych w farmakoterapii otyłości z lekami off label.

Otyłość stanowi problem, który osiągnął rozmiary pandemii. Co roku co najmniej 2,8 mln osób na świecie umiera z powodu przyczyn związanych z nadwagą lub otyłością. Podwyższona wartość BMI (ang. Body Mass Index) jest jednym z głównych czynników ryzyka takich chorób jak:

• choroby układu sercowo-naczyniowego,

• cukrzyca,

• choroba zwyrodnieniowa stawów,

• ostre zapalenie trzustki,

• a także 10 z 17 najczęstszych nowotworów złośliwych.

Według danych WHO w 2016 r. aż 39% osób powyżej 18. rż. cechowało się zwiększoną masą ciała, w tym 13% cierpiało na otyłość. Jest to ponad 1,9 mld osób z nadmiarem wagi, w tym ponad 650 mln otyłych. Wśród dzieci w wieku przedszkolnym odnotowano na świecie ponad 41 mln przypadków z nadmierną masą ciała.

W przyszłości może to skutkować nadciśnieniem tętniczym, narastającą insulinoopornością, problemami z oddychaniem oraz zaburzeniami psychosocjalnymi. Duża liczba doniesień sugeruje skuteczność terapeutyczną w zmniejszaniu masy ciała różnych leków, które nie są zarejestrowane w leczeniu otyłości.