Łysienie nie jest klasyfikowane jako „choroba sama w sobie”, ale raczej jako objaw charakteryzujący się szybszym niż fizjologicznym zmniejszeniem liczby włosów ostatecznych. Łysienie androgenowe i łysienie telogenowe stanowią większość przypadków łysienia. Celem leczenia jest spowolnienie postępu wypadania włosów i w pewnym stopniu odwrócenie przyczyny leżącej u jego podstaw, w czym znajduje zastosowanie minoksydyl. Początkowo był opracowany jako lek na oporne nadciśnienie tętnicze, ale jeden z jego skutków ubocznych – nadmierny wzrost włosów – doprowadził do przeprowadzenia badań nad jego zastosowaniem w leczeniu łysienia. Obecnie istnieje wiele produktów zawierających minoksydyl do stosowania na skórę. Jednak stosowanie miejscowe wymaga ścisłej regularności, a potencjalnymi skutkami ubocznymi są miejscowe podrażnienia skóry i kontaktowe zapalenie skóry.
Do tej pory w Polsce (a także w EMA i FDA) nie zarejestrowano żadnych produktów zawierających minoksydyl do stosowania doustnego. Jednak wiele aptek otrzymuje recepty na minoksydyl w postaci kapsułek doustnych. Szereg badań dotyczących doustnej terapii minoksydylem wykazało, że pomimo występowania działań niepożądanych pacjenci nie przerywali leczenia i zgłaszali większy stopień zadowolenia z terapii. Należy zauważyć, że wszystkie badania zostały przeprowadzone na niewielkich grupach pacjentów, co nie pozwala na pełne zrozumienie profilu bezpieczeństwa. Pomimo niewielkiej liczby badań w tej dziedzinie zaleca się zwrócenie uwagi na stosowanie doustnego minoksydylu w najbliższej przyszłości w celu oceny jego profilu bezpieczeństwa.
Na skróty
Copyright © Medyk sp. z o.o