Liście aloesu były stosowane przez wieki jako opatrunek na rany przez ludy żyjące na Bliskim Wschodzie i w Północnej Afryce. W XXI w. wykorzystujemy aloes w kosmetykach, napojach, ale również w walce z chorobami cywilizacyjnymi. Antrachinony obecne w soku z liści aloesu zwyczajnego mają działanie przeczyszczające. Sok z liści aloesu drzewiastego, bogaty w polisacharydy, jest wykorzystywany do produkcji
preparatów wzmacniających system odpornościowy. Związki o działaniu antyoksydacyjnym, głównie pochodne aloerezyny, ale również polisacharydy wykazują działanie przeciwcukrzycowe.

Tymianek, roślina z rodziny jasnotowatych, od wieków stosowany jest nie tylko jako przyprawa kulinarna, ale również jako surowiec leczniczy. Bogate w olejek eteryczny, aromatyczne ziele tymianku używane jest w różnego rodzaju schorzeniach układu oddechowego, takich jak: grypa, przeziębienie, zapalenie gardła, migdałków, krtani i oskrzeli.

Ból gardła u osób dorosłych ma najczęściej etiologię wirusową. U dzieci natomiast częściej spowodowany jest infekcjami bakteryjnymi, np. paciorkowcem Streptococcus pyogenes. W celu złagodzenia bólu gardła stosuje się substancje o miejscowym działaniu przeciwbakteryjnym, miejscowo znieczulającym oraz przeciwzapalnym. Poza syntetycznymi produktami leczniczymi skuteczne w leczeniu bólu gardła są także produkty ziołowe, które z reguły są bezpieczniejsze w stosowaniu i mogą być podawane szczególnie wymagającym grupom pacjentów: dzieciom, kobietom w ciąży oraz kobietom karmiącym piersią.

Właściwe odżywianie dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym jest niezbędnym warunkiem ich prawidłowego wzrostu i rozwoju. Kluczowe znaczenie ma odpowiednia podaż w diecie składników takich jak wapń, fosfor, witamina D, żelazo, witaminy z grupy B, jod, kwasy omega-3 i cynk. Artykuł omawia ich rolę w organizmie, efekty niedoborów oraz znaczenie suplementacji dla rozwoju fizycznego i intelektualnego dzieci.

Żelazo to pierwiastek niezbędny do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Jest składnikiem hemoglobiny, uczestniczy w wielu procesach metabolicznych, także w transporcie i magazynowaniu tlenu w tkankach. Jest niezbędne do prawidłowego wzrostu i rozwoju oraz regeneracji tkanek. Żelazo wspomaga walkę z wolnymi rodnikami, stymuluje odporność oraz redukuje uczucie zmęczenia.

Kaszel jest najczęstszym objawem chorób dróg oddechowych. Może mu towarzyszyć odkrztuszanie plwociny (kaszel mokry) lub może przebiegać bez odkrztuszania (kaszel suchy). Wśród preparatów stosowanych w leczeniu kaszlu są substancje o działaniu wykrztuśnym i mukolitycznym, preparaty o działaniu przeciwkaszlowym oraz łagodzące preparaty roślinne. Poniższy tekst zawiera przegląd najważniejszych składników preparatów stosowanych w leczeniu kaszlu.

Bóle głowy to jedna z najczęstszych przyczyn konsultacji u lekarza rodzinnego oraz neurologa. Częste i nawracające bóle głowy dotyczą nawet co piątej osoby dorosłej, z czego migrena i napięciowe bóle głowy stanowią ogromną większość. Objawem łączącym te dwie choroby są napady bólów głowy. Leczenie jest trudne i często mało skuteczne. Poza leczeniem farmakologicznym istnieją również metody niefarmakologiczne.

Urazy głowy są główną przyczyną śmierci i kalectwa, szczególnie wśród młodych mężczyzn. Wstrząśnienie mózgu jest w praktyce klinicznej najczęściej rozpoznawanym następstwem urazów czaszkowo- mózgowych. Zespół drugiego uderzenia, czyli SIS (second impact syndrome), składa się z dwóch urazów głowy. Zwykle dotyczy sportowca, który cierpi z powodu objawów po wstrząśnieniu mózgu, w ciągu kilku tygodni wraca do gry i doznaje ponownego urazu głowy, w wyniku czego może dojść do rozlanego obrzęku mózgu, wgłobienia oraz śmierci.

Zapalenie zatok przynosowych zazwyczaj towarzyszy zwykłemu przeziębieniu, objawiając się niedrożnością nosa, bólem twarzy, katarem, tkliwością zatok, a czasem również gorączką i ogólnym rozbiciem. Infekcje wirusowe rozpoczynające się w nosie z łatwością rozprzestrzeniają się do zatok ze względu na ciągłość błony śluzowej.

Profesor Julian Aleksandrowicz (1908-1988), profesor medycyny, słynny hematolog, żył w Krakowie. W 1943 r., po ucieczce z getta, był lekarzem w polskim ruchu oporu. Za udział w ruchu oporu otrzymał najwyższe polskie odznaczenie wojskowe, Order Virtuti Militari.

Ból gardła, katar, kaszel, wywołane głównie przez wirusy, to najczęstsze objawy przeziębienia, które mają charakter samoograniczający. Rynek farmaceutyczny oferuje wiele preparatów pojedynczych i złożonych likwidujących przykre dolegliwości. Stosowane są leki przeciwgorączkowe, tabletki do ssania na infekcję błony śluzowej gardła, syropy na kaszel, środki na katar.

Wirusowe zapalenie wątroby typu C (WZW C) stanowi poważny problem zdrowia publicznego. W większości przypadków choroba przechodzi w stan przewlekły, skutkując schorzeniami wątroby, począwszy od zwłóknień wątroby do jej marskości oraz nowotworu. Standardowym leczeniem WZW C przez długi okres było stosowanie terapii skojarzonej obejmującej interferon pegylowany oraz rybawirynę. 

Ministerstwo Zdrowia ogłosiło projekt nowej listy refundacyjnej, która zacznie obowiązywać od 1 marca 2016 r. W porównaniu do XXV obwieszczenia, obowiązującego od 1 stycznia 2016 r., projekt XXVI obwieszczenia refundacyjnego zawiera podane poniżej zmiany.

Globalna epidemia wirusowych zapaleń wątroby typu B i C w XXI w. jest poważnym problemem zdrowotnym. Te przewlekłe i postępujące choroby powodują marskość wątroby oraz raka wątrobowokomórkowego. Autorzy przedstawiają epidemiologię, objawy, leczenie i prewencję wirusowego zapalenia wątroby typu B i C. Wskazania do leczenia przewlekłego zapalenia wątroby typu B oparte są na trzech kryteriach: stężeniu HBV-DNA w surowicy, aktywności aminotransferaz i obrazie histologicznym wątroby.

Infekcje górnego odcinka dróg oddechowych są bardzo powszechne, szczególnie w okresie jesienno-zimowym. Klasyczna terapia, na którą składają się preparaty przeciwbólowe, przeciwzapalne, leki roślinne, sól morska, kompleksy witamin czy antybiotyki, jest dobrze znana. Większość powszechnie stosowanych preparatów ma działanie niestety tylko objawowe, pomagając pacjentom na co dzień, jednak przenosząc ciężar poradzenia sobie z przyczyną infekcji na układ odpornościowy chorego.