2012-05-05 Artykuł

Ocena stanu odżywienia u chorych na POChP

Wpływ diety na ryzyko wystąpienia POChP

Streszczenie

Szacuje się, że niedożywienie w przebiegu POChP dotyczy 10-15% pacjentów z łagodną lub umiarkowaną postacią choroby i 50% pacjentów z zaawansowanym stadium choroby. Dostępne badania wskazują, że utrata masy ciała i masy mięśniowej ma związek z gorszym rokowaniem, dlatego też wczesne rozpoznanie niedożywienia u pacjentów wydaje się być kluczowym działaniem w leczeniu żywieniowym POChP.

W artykule omówiono i dokonano porównania najczęściej stosowanych metod oceny stanu odżywienia oraz przedstawiono informacje na temat wpływu diety na ryzyko wystąpienia w przyszłości POChP. Stan odżywienia osób chorych na POChP jest trudny do oceny. Dotychczas nie opublikowano standardów takiego postępowania. Rzetelna i dokładna ocena stanu odżywienia jest niezbędna do planowania dalszej opieki medycznej i może przyczynić się do poprawy stanu odżywienia i wpłynąć pozytywnie na przebieg choroby.

Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) jest chorobą poddającą się leczeniu, z istotnymi zmianami pozapłucnymi, które mogą się przyczynić do ciężkości stanu poszczególnych chorych. Jedną z najczęstszych pozapłucnych manifestacji POChP są zaburzenia stanu odżywienia i osłabienie siły mięśniowej.

Augusti i wsp. podzielili pozapłucne następstwa POChP na 3 grupy:

  1. zaburzenia odżywiania,
  2. zaburzenia funkcji mięśni szkieletowych oraz
  3. inne następstwa układowe.

Przyczyny zaburzeń stanu odżywienia w POChP są uważane za wieloczynnikowe i obejmują niedotlenienie tkanek, starzenie się, brak aktywności fizycznej, zwiększenie spoczynkowego tempa metabolizmu, przewlekłe procesy zapalne wpływ niektórych leków (kortykosteroidów) oraz przewagę katabolizmu nad anabolizmem. Niedożywienie jest najczęstszym zaburzeniem odżywienia u chorych na POChP, zwłaszcza w zaawansowanej postaci choroby. Wynika ono z ograniczonego spożycia pokarmów (nasilenie duszności po posiłku, duszność utrudniająca przyjmowanie posiłków, a także często trudności z samodzielnym przygotowaniem posiłków) oraz zwiększonego zapotrzebowania organizmu na składniki odżywcze, co jest spowodowane przewlekłym stanem zapalnym, a także dusznością i kaszlem, które powodują zwiększoną pracę mięśni oddechowych i zwiększony wydatek energetyczny.

Wykazano, że niedożywienie lub utrata masy ciała dotyczą około 10-15% pacjentów z łagodną lub umiarkowaną postacią choroby i 50% pacjentów w zaawansowanym stadium choroby.

Copyright © Medyk sp. z o.o