13 września 2012 r. został zarejestrowany w Europie nowy biologiczny lek przeciwnowotworowy, przeznaczony do stosowania u chorych z zaawansowanym rakiem nerkowokomórkowym, u których leczenie sunitynibem bądź cytokinami okazało się nieskuteczne.

Mechanizm działania aksytynibu polega na selektywnym i silnym hamowaniu kinazy tyrozynowej receptorów śródbłonka naczyń (VEGFR-1,2,3). Uważa się, iż powoduje to zatrzymanie proliferacji śródbłonka naczyń podczas procesu patologicznej angiogenezy, a tym samym hamuje powstawanie przerzutów i wzrost guza.

  Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania aksytynibu zostały udowodnione w wieloośrodkowym, randomizowanym badaniu III fazy, z grupą kontrolną otrzymującą sorafenib. W sumie do próby zakwalifikowano 723 pacjentów, u których systemowa terapia sunitynibem , bewacyzumabem, temsyrolimusem bądź cytokiną nie przyniosła rezultatów i doszło do progresji choroby. Wśród nich 54,8% było uprzednio leczonych sunitynibem, 34,7% interleukiną 2 bądź lub interferonem alfa. Tylko w tych dwóch grupach pacjentów stwierdzono statystycznie istotną korzyść ze stosowania aksytynibu w dawce 5 mg dwa razy dziennie, w porównaniu z sorafenibem (grupy pacjentów leczonych bewacuzymabem i temsyrolimusem były zbyt małe, aby podać wiarygodne wyniki). Główne zbiorcze punkty końcowe - przeżycie bez progresji choroby (PFS), obiektywny współczynnik odpowiedzi (ORR) i przeżycie całkowite wynosiły odpowiednio (OS) dla obu badań: PFS 6,8 miesiąca, OS 20,1 miesiąca oraz ORR 19,4 dla grupy aksytinibu w porównaniu do PFS 4,7 miesiąca (p<0.0001, HR 0.67, 95% CI), OS 19,2 (nieznamienne statystycznie) oraz ORR 9,4 miesiąca (p=0.0001, HR 2.06, 95% CI). Warto także zwrócić uwagę na lepszą odpowiedź u pacjentów leczonych wcześniej cytokiną niż sunitynibem – PFS 12,1 vs 4,8 miesiąca

  Podczas stosowania aksytynibu występowały poważne działania niepożądane, takie jak żylna i tętnicza zakrzepica, perforacja przewodu pokarmowego, tworzenie się przetok, przełom nadciśnieniowy oraz zespół tylnej odwracalnej encefalopatii. Najczęściej chorzy skarżyli się na biegunkę, nadciśnienie tętnicze, zmęczenie oraz dysfonię.

   Pomimo toksyczności, korzyści ze stosowania leku Inlyta przewyższają ryzyko wystąpienia poważnych działań niepożądanych, które są podobne do preparatów z tej samej grupy. Nowy lek będzie dostępny w tabletkach 1 i 5 mg, ze sposobem dawkowania 5 mg dwa razy na dobę.