Zgodnie z najnowszym przeglądem systematycznym badań nad skutecznością soku z żurawiny, opublikowanym 16 października w Cochrane Reviews, nie powinien on być dłużej rekomendowany w prewencji zakażeń układu moczowego (ZUM) w związku ze znikomymi korzyściami wynikającymi z jego stosowania.

Jest to trzecia aktualizacja tego przeglądu badań, który pierwotnie został opublikowany w 1998 r. i zaktualizowany w roku 2004 i 2008. Głównym celem  metaanalizy było ustalenie skuteczności soku z żurawiny w zapobieganiu ZUM w grupach ryzyka, w związku z jego powszechnym stosowaniem.

Pod uwagę wzięto 24 badania kliniczne (randomizowane i kontrolowane – RCTs bądź quasi-RCTs), do których zakwalifikowano 4473 pacjentów. 10 badań zostało uwzględnionych już w 2008 r., 14 badań dodano w bieżącej analizie. W porównaniu do placebo, wody bądź niestosowania terapii,  przyjmowanie produktów zawierających żurawinę nie wiązało się z istotnym zmniejszeniem częstości występowania objawowych zakażeń układu moczowego (RR 0.86; 95% CI, 0.71-1.04). Nie wywierały one także wyraźnego działania ochronnego w żadnej podgrupie, wliczając kobiety z nawrotowym ZUM, starszych ludzi, kobiety ciężarne, dzieci z nawrotowym ZUM, pacjentów nowotworowych oraz z pęcherzem neurogennym bądź urazem rdzenia kręgowego. Także w porównaniu z antybiotykami produkty nie odznaczały się większą skutecznością – stosowane u dzieci bądź kobiet (dane te oparto na 3 małych badaniach). Działania niepożądane ze strony układu pokarmowego występowały z podobną częstością (RR 0.83, 95% CI, 0.31-2.27).

W większości badań objętych metaanalizą stosowane tabletki bądź kapsułki zawierające żurawinę nie miały podanej ilości aktywnego składnika.