W związku z narastającą  opornością Helicobacter pylori na antybiotyki stosuje się próby wdrażania nowych schematów leczenia. Skuteczność leczenia sekwencyjnego jako terapii pierwszego rzutu w eradykacji H. pylori nie została jednoznacznie ustalona.

Pod koniec listopada w The Lancet zostało opublikowane najnowsze badanie, przeprowadzone na populacji Tajwanu, w którym porównano skuteczność leczenia zakażenia H. pylori za pomocą 10-dniowej lub 14-to dniowej terapii sekwencyjnej  oraz standardowej potrójnej terapii eradykacyjnej trwającej 14 dni.

W wieloośrodkowym, otwartym badaniu z randomizacją wzięło udział łącznie 900 pacjentów z 6 ośrodków w Tajwanie, powyżej 20. r.ż.  z potwierdzonym zakażeniem H. pylori za pomocą  co najmniej dwóch pozytywnych testów spośród czterech (test ureazowy, histologia, hodowla oraz badania serologiczne). Badanie przeprowadzono między grudniem 2009 r. i wrześniem 2011 r. Po 300 osób zakwalifikowano do grupy otrzymującej lansoprazol w dawce 30 mg oraz amoksycylinę 1 g dwa razy dziennie przez pierwsze 7 dni, a następnie lansoprazol 30 mg, klarytromycynę 500 mg oraz metronidazol 500 mg przez kolejne 7 dni (I grupa) bądź 5 dni (II grupa), również 2 razy dziennie. W III grupie umieszczono 300 chorych poddanych standardowej terapii lansporazolem 30 mg, amoksycyliną 1 g i klarytromycyną 500 mg stosowanymi przez 14 dni. Autorzy uwzględnili czynniki, które mogły wpływać na główny punkt końcowy - stopień eradykacji - takie jak antybiotykooporność bakterii i polimorfizm CYP2C19.

Terapia sekwencyjna 14-dniowa  okazała się bardziej efektywna od standardowej trójlekowej terapii w pierwszym rzucie, natomiast dla schematu 10-dniowego nie wykazano statystycznie istotnej przewagi. Skuteczność eradykacji wyniosła odpowiednio 90,7% (95% CI 87.4-94.0; 272 z 300 pacjentów), 87% (83.2-90.8; 261 z 300 pacjentów)  dla 14-dniowej i 10-dniowej terapii sekwencyjnej oraz 82,3% (78 – 86.6l 247 z 300 pacjentów) w grupie leczonej standardowym trójlekowym schematem. Warto także wspomnieć, iż autorzy nie odnotowali istotnej różnicy w skuteczności każdej z trzech terapii po przeprowadzeniu dwóch kolejnych kursów leczenia. Nie zaobserwowano  także istotnych działań niepożądanych.