Łagodny rozrost stercza (BPH/LUTS) jest powszechną i postępującą chorobą mężczyzn po 50. r.ż. W przebiegu BPH mogą wystąpić powikłania, np. w postaci całkowitego zatrzymania moczu (AUR; acute urinary retention), wymagające leczenia chirurgicznego oraz nasilone dolegliwości z zakażeniem układu moczowego, kamicą pęcherza i niewydolnością nerek. Leczenie farmakologiczne ma dwa zasadnicze punkty uchwytu. Pierwszy polega na tym, że blokowanie receptorów alfa-1 adrenergicznych znosi napięcie mięśniówki gładkiej w sterczu i szyi pęcherza. Drugi punkt uchwytu to blokowanie enzymu 5-alfa-reduktazy, które jest przyczyną atrofii nabłonka stercza. Liczne badania dowiodły, że w monoterapii i leczeniu skojarzonym obu grup leków stwierdzono poprawę (większą w terapii skojarzonej) w zakresie objawów, jakości życia i wartościach przepływu cewkowego (szczególnie Q max). Gdy przeważają objawy podrażnienia mięśniówki pęcherza, dominujące znaczenie mają obecnie preparaty antymuskarynowe w opanowywaniu pęcherza nadreaktywnego (overactive bladder – OAB), stanowiącego komponent LUTS. Postacie zaawansowane klinicznie BPH wymagają leczenia chirurgicznego.
Łagodny rozrost stercza (BPH – benign prostatic hyperplasia) jest najczęstszą chorobą starzejących się mężczyzn, której istota polega na powiększeniu liczby komórek elementów budowy narządu, tj. zrębu i gruczołów strefy przejściowej. Jest to choroba postępująca, z powstawaniem powikłań w miarę
upływu czasu.
Na skróty
Copyright © Medyk sp. z o.o