Pod koniec stycznia została zarejestrowana przez Europejską Agencję Leków (EMA) pierwsza szczepionka przeciwko szczepom Neisseria meningitidis z grupy B (Bexsero). Meningokoki z grupy B i C są odpowiedzialne za większość zakażeń przebiegających pod postacią inwazyjnej choroby meningokokowej (IMD, tj. sepsy i zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych) na kontynencie europejskim. Dostępne dotychczas na rynku polisacharydowe szczepionki skierowane były przeciwko serotypom A, C, Y i W - 135.

Nowy preparat  zawiera bakteryjne antygeny NHBA, NadA, fHbp i PorA , które powodują uwrażliwienie limfocytów i produkcję przeciwciał uodparniających przeciw wyżej wymienionym antygenom, a w rezultacie nabycie aktywnej odporności i zapobieganie wystąpieniu IMD spowodowanej Neisseria Meningitidis typu B. W przedklinicznych badaniach in vitro udowodniono, iż szczepionka ta jest potencjalnie skuteczna przeciwko około 78% z 1000 wyizolowanych i przebadanych metodą MATS (Meningococcal Antigen Typing System) szczepów.

    O skuteczności nowego preparatu wnioskowano wyłącznie na podstawie wykazanej indukcji przeciwciał bakteriobójczych w osoczu w odpowiedzi na poszczególne antygeny wchodzące w skład szczepionki. Efekt oceniono na podstawie dwóch głównych badań przeprowadzonych na populacji dziecięcej i jednego mniejszego na populacji dorosłych. Do pierwszego z nich zakwalifikowano 2627 niemowląt w wieku 2 miesięcy w chwili rozpoczęcia badania. Efekt podania 3 dawek w odstępie dwóch miesięcy wraz z innymi rutynowymi szczepieniami był porównywany z podaniem tylko standardowych szczepień zgodnych z kalendarzem. Po osiągnięciu wieku 12 miesięcy podawano także dawkę przypominającą i porównywano immunogenność z podaniem dwóch dawek u tych dzieci, które nie otrzymały szczepienia w wieku niemowlęcym. W drugim badaniu wzięło udział 1631 nastolatków pomiędzy 11. a 17. rokiem życia. Skuteczność podania jednej, dwóch lub trzech dawek Bexsero porównano z placebo.

            Badania pokazały, że nowa szczepionka skutecznie wywołuje odpowiedź immunologiczną przeciwko N. meningitidis typu B. Okazało się także,  iż dawka przypominająca podana po osiągnięciu wieku 12 miesięcy skuteczniej indukuje odpowiedź immunologiczną od podania dwóch dawek wcześniej nieszczepionym dzieciom. U młodzieży w wieku 11-17 lat i dorosłych dwie dawki są wystarczające do wywołania immunogenności.

Do częstych zdarzeń niepożądanych u dzieci do 10 lat należały utrata apetytu, senność, płacz, biegunka, wymioty, wysypka, gorączka i drażliwość oraz odczyny skórne w miejscu podania szczepionki. U nastolatków najczęściej występował ból głowy, nudności, bóle mięśniowe i bóle stawów. Pełna lista objawów niepożądanych dostępna jest w Charakterystyce Produktu Leczniczego na stronie internetowej Europejskiej Agencji Leków.