Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) zarejestrowała Xofigo (dichlorek radu Ra 233) w leczeniu zaawansowanego raka gruczołu krokowego z przerzutami do kości, ale bez przerzutów do innych narządów wewnętrznych. Wskazany będzie u tych mężczyzn, u których pomimo zastosowania leczenia operacyjnego bądź hormonalnego doszło do progresji choroby. Zgodnie z przewidywaniami Narodowego Instytutu Raka w 2013 r. w USA na raka prostaty zachoruje 238 590 mężczyzn,  a z jego powodu umrze 29 720.

             Xofigo zostało zarejestrowane 3 miesiące wcześniej niż wstępnie przewidywano. Lek ten dopuszczono do obrotu w trybie przyspieszonym, przeznaczonym dla preparatów, za pomocą których  prowadzenie terapii  wydaje się bezpieczne i efektywne w świetle braku jakiegokolwiek alternatywnego sposobu leczenia bądź gdy ich stosowanie wskazuje na znaczącą poprawę w leczeniu w stosunku do istniejących na rynku produktów.

            Działanie nowego leku polega na wiązaniu substancjami mineralnymi kości i dostarczeniu dawki promieniowania bezpośrednio w okolice przerzutów nowotworowych, ograniczając jednocześnie uszkodzenia sąsiednich zdrowych tkanek. Xofigo jest drugim lekiem dopuszczonym do obrotu w ciągu  roku przez FDA , który znacząco wydłuża przeżycie chorych z przerzutowym rakiem gruczołu krokowego. Uprzednio zarejestrowany lek – Xtandi (enzalutamid) jest także stosowany u pacjentów z rakiem  przerzutowym opornym na kastrację.

            Skuteczność i bezpieczeństwo Xofigo oceniono w pojedynczej próbie klinicznej, przeprowadzonej na grupie 809 mężczyzn z objawowym rakiem prostaty, opornym na kastrację, z przerzutami do kości, ale nie do innych narządów. Pacjenci otrzymywali Xofigo bądź placebo razem z najlepszą dostępną opieką.  Pierwszorzędowym punktem końcowym była ogólna przeżywalność. Okazało się, iż mężczyźni przyjmujący nowy lek przeżywali średnio 2,8 miesiąca więcej w porównaniu do grupy otrzymującej placebo (14 miesięcy vs 11,2 miesięcy), co stanowi  wydłużenie ich życia o prawie ¼.

            Najczęściej występującymi działaniami niepożądanymi związanymi ze stosowaniem leku były nudności, wymioty, biegunka, świąd kończyn dolnych. W badaniach dodatkowych najczęstszymi zaburzeniami były: niedokrwistość, limfocytopenia, leukopenia, neutropenia i trombocytopenia.