Przeprowadzone badania wykazały, iż istnieje w Polsce problem niedostatecznej podaży wapnia w diecie w odniesieniu do zalecanych norm żywieniowych. Syntetyczny węglan wapnia cechuje się niską biodostępnością, dlatego też poszukuje się jego naturalnych źródeł. Ostatnio coraz większą popularnością cieszą się preparaty otrzymywane z zewnętrznych szkieletów organizmów morskich. Jednakże źródło to ma wady, takie jak: względnie wysoki koszt produkcji, ograniczona dostępność dla rynku polskiego oraz niebezpieczeństwo kumulacji metali ciężkich, takich jak rtęć, kadm i ołów. Alternatywnym źródłem naturalnego węglanu wapnia wydają się być skorupy jaj kurzych Gallus gallus. Poza wysoką zawartością wapnia występującego w dobrze przyswajalnej postaci, skorupy mają w swoim składzie również inne cenne biopierwiastki, w tym stront, który pozytywnie wpływa na metabolizm kości.