Jak wynika z badania przeprowadzonego przez chińskich naukowców z Uniwersytetu Medycznego w Guangzhou, pozytywny wpływ ACC, preparatu głównie o działaniu mukolitycznym, na redukcję zaostrzeń przewlekłej obturacyjnej choroby płuc, ma najprawdopodobniej związek z jego bezpośrednim i pośrednim efektem antyoksydacyjnym, który jest obserwowany przy długotrwałej i regularnej terapii.  

Omawiane badanie zostało przeprowadzone metodą podwójnie ślepej próby, z randomizacją i pod kontrolą placebo. Zakwalifikowano do niego ponad 1000 pacjentów z umiarkowaną i ciężką postacią POChP, z czynnością płuc (mierzoną za pomocą natężonej objętości wydechowej pierwszosekundowej - FEV1) od 30% do 70% wartości należnej. Chorzy otrzymywali N-acetylocysteinę w dawce 600 mg  dwa razy na dobę lub placebo. Główny punkt końcowy stanowiła roczna częstość zaostrzeń u pacjentów, którzy przyjmowali co najmniej jedną dawkę leku i odbyli co najmniej jedną wizytę oceniającą po przeprowadzonej randomizacji.

W ciągu rocznej terapii występowanie zaostrzeń w przełożeniu na pacjento-lata wyniosło 1,16 u pacjentów, którzy otrzymali co najmniej jedną dawkę N-acetylocysteiny w porównaniu do 1,49 w grupie przyjmującej placebo (RR 0,78 95% CI 0.67-0.90; p = 0.0011). Ponadto średni czas trwania zaostrzenia w grupie N-acetylocysteiny był krótszy, wyniósł 14,8 dni w porównaniu z 19,2 dni w grupie placebo. Leczenie było skuteczniejsze u pacjentów z umiarkowaną postacią niż u osób z ciężką postacią choroby. Najistotniejszymi ograniczeniami badania były: mniejsza liczba uczestników od pierwotnie zakładanej przez autorów oraz uzyskiwanie informacji na temat zaostrzeń głównie na podstawie wywiadu.

Badacze podkreślają rolę terapii antyoksydacyjnej w prewencji POChP, która mogłaby stanowić prostą i tanią metodę leczenia. Wymagane są dalsze badania nad skutecznością ACC i innych antyoksydantów w redukcji zaostrzeń POChP.