2014-11-27 Artykuł

Glikokortykosteroidy w leczeniu polipów nosa

Polipy nosa to owalne struktury wpuklające się do światła jamy nosowej. Najczęściej powstają w przewodzie nosowym środkowym, na ścianie bocznej w okolicy kości sitowej. W patogenezie polipów znaczącą rolę odgrywa proces zapalny. W wyniku aktywacji komórek zapalnych – mastocytów, limfocytów oraz granulocytów dochodzi do obrzęku błony śluzowej, infiltracji śluzówki przez granulocyty. Polipy nosa często współistnieją z przewlekłym zapaleniem zatok przynosowych. Wśród dolegliwości zgłaszanych przez pacjenta z polipami nosa występują: uczucie niedrożności nosa, katar, ból twarzy, upośledzony węch lub jego utrata, zaburzenia snu. U dzieci może występować chrapanie, mowa nosowa oraz stałe oddychanie przez usta. Ze względu na zapalne podłoże choroby w leczeniu przyczynowym glikokortykosteroidy (GKS) w postaci preparatów donosowych są lekiem z wyboru. Dzięki miejscowej aplikacji możliwe jest osiągnięcie sukcesu terapeutycznego przy minimalizacji ryzyka wystąpienia działań niepożądanych. Do najczęściej używanych preparatów należą krople z propionianem flutykazonu, które znacznie lepiej penetrują do przewodu nosowego środkowego w porównaniu z GKS w postaci aerozolu. Zawiesina donosowa może być stosowana w leczeniu skojarzonym z antybiotykami w przypadku infekcji bakteryjnej, a także łącznie z lekami przeciwwirusowymi.

  Czytaj pełny tekst

Autor: dr n. med. Robert Tomasz Kuthan

Data publikacji: 2014-11-27

Źródło: Lek w Polsce 10/2014

Słowa kluczowe: polipy nosa, epidemiologia, leczenie, propionian flutykazonu

1. Kuthan R.T. Epidemiologia, immunologia i leczenie alergicznego nieżytu nosa. Gabinet Prywatny 2014; 21(04): 48-56.

2. Craig T., Ferguson B., Krause J. Sleep impairment In allergic rhinitis, rhinosinusitis, and nasal polyposis. Amer J Otolaryngol 2008; 29(3): 209-217.

3. Walocha J. [red]. Anatomia prawidłowa człowieka. Szyja i głowa. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2013, wyd. 2, ss.234-241.

4. Sawicki W. Histologia: podręcznik dla studentów. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2009, wyd. 5 (dodruk), s. 449.

5. Tos M., Larsen P. Nasal polyps: origin, etiology, pathogenesis and structure. W: Kennedy D., Bolger W., Zinreich S. [red]. Diseases of the sinuses: diagnosis and management. B.C. Decker Inc, Ontario, USA, 2001, ss. 57-68.

6. Arcimowicz M., Balcerzak J., Samoliński B. Polipy nosa - niejednorodna patologia. Pol Merk Lek 2005; 111: 276-279.

7. Rostkowska-Nadolska R., Pośpiech L., Preś K., Rola cytokin w polipach nosa Otolaryngologia 2006; 5(1): 1-6.

8. Avelino M., Wastowski I., Ferri R. i wsp. Interleukin 17A expression in patients presenting with nasal polyposis. Braz J Otorhinolaryngol 2013; 79 (5): 616-619.

9. Iwańska J., Czecior E., Mrówka-Kata K. i wsp. Rola interleukiny 5 i eotaksyny 2 w powstawaniu nacieków eozynfilowych w tkance polipów nosa. Ann Acad Med Siles 2009; 63 (6): 69-74.

10. Valera F., Brassesco M., Castro-Gamero A. i wsp. In vitro effect of glucocorticoids on nasal polyps. Braz J Otorhinolaryngol 2011; 77(5):605-10.]

11. Sastre J., Mosges R. Local and systemic safety of intranasal corticosteroids. J Investig Allergol Clin Immunol 2012; 22(1): 1-12.

12. Ślifirski J., Fal A. Glikokortykosteroidy w terapii polipów nosa – wpływ na ich nawrotowość i obraz cytologiczny. Alergologia Info, 2008, 3 (5-6): 144-151.

13. Aukema A., Mulder P., Fokkens W. Treatment of nasal polyposis and chronic rhinosinusitis with fluticasone propionate nasal drops reduces need for sinus surgery. J Allergy Clin Immunol 2005; 115(5): 1017-1023.

14. Fokkens W., Lund V., Mullol J. i wps. Europejskie wytyczne na temat zapalenia zatok przynosowych i polipów nosa 2012 (wybór). Magazyn Otolaryngologiczny 2013; 2 (46): 45-66.

15. Kuthan R.T. Antybiotykoterapia zakażeń układu oddechowego z uwzględnieniem aktualnych wytycznych. Gabinet Prywatny 2013; 20 (03): 33-46.

POWRÓT
reklama Baner_prawy_ZALOGU-SIE
...
Info
Najczęściej czytane
Redaktor poleca
GP

Na skróty

Informacje

Copyright © Medyk sp. z o.o