Dna moczanowa jest przewlekłą chorobą zapalną stawów, spowodowaną krystalizacją moczanu sodu w płynie stawowym i tkankach miękkich. Zachorowalność wyraźnie wzrasta w krajach rozwiniętych. W przebiegu dny moczanowej może dojść także do rozwoju nefropatii i kamicy nerkowej. Hiperurykemia jest również czynnikiem ryzyka rozwoju nadciśnienia tętniczego, otyłości, cukrzycy, hiperinsulinemii i zespołu metabolicznego.
Do hiperurykemii dochodzi na skutek zwiększonej produkcji lub zmniejszonego wydalania kwasu moczowego. Kwas moczowy jest końcowym produktem metabolizmu puryn. Jest również ważnym antyoksydantem i czynnikiem neuroprotekcyjnym. W leczeniu dny moczanowej wyróżnia się leczenie ostrego napadu dny oraz leczenie przewlekłe w okresie międzynapadowym. W leczeniu ostrego napadu dny stosuje się kolchicynę, niesteroidowe leki przeciwzapalne lub glikokortykosteroidy. W leczeniu przewlekłym ważną rolę odgrywają leki zmniejszające stężenie kwasu moczowego we krwi, wśród których wyróżnia się inhibitory oksydazy ksantynowej, inhibitory transportera URAT1 (leki urykozuryczne) oraz leki urykolityczne (stosowane głównie w zespole rozpadu nowotworu). Do inhibitorów oksydazy ksantynowej należą allopurynol i febuksostat, zaś do leków urykozurycznych – probenecyd, bezbromaron, sulfinpirazon i lesinurad (zaakceptowany przez FDA 22 grudnia 2015 r.). Lekiem pierwszego wyboru jest allopurynol. Trwają badania nad nowymi lekami.
- Sensu stricto i stricte
- Dlaczego pomiary ciśnienia tętniczego krwi w aptekach są potrzebne?
- IDEE DERM baby Emulsja do kąpieli i mycia ciała 2 w 1
- Zastosowanie hipertonicznych roztworów chlorku sodu w terapii nieżytu nosa
- Ksylometazolina – właściwości i zastosowania
- Czy emulgatory stosowane w żywności są niebezpieczne dla zdrowia?
- Biegunka podróżnych
- Ad Kalendas Graecas
