Nasiona czarnuszki siewnej zdobywają coraz większą popularność w diecie Europejczyków. Roślina ta jest jednak znana od tysięcy lat i szeroko stosowana zwłaszcza w medycynie tradycyjnej krajów Bliskiego Wschodu. Przypisuje się jej właściwości lecznicze w stanach astmy, kaszlu, grypy, czy gorączki. Prowadzone badania potwierdzają przynajmniej część z tych zastosowań, a także rozszerzają je o nowe. W tym artykule skupiono się głównie na dermatologicznych aspektach działania N. sativa.

Nigella sativa L. należy do rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae). Jest to roczna roślina zielna występująca w Europie Południowej, Afryce Północnej oraz Azji Południowo- Zachodniej, uprawiana w wielu krajach na świecie, m.in. w obszarze Morza Śródziemnego, na wschodzie i południu Europy, w Iranie, Indiach, Pakistanie, Syrii, Turcji i Arabii Saudyjskiej.

Nasiona N. sativa wykorzystywane są szeroko w kuchni basenu Morza Arabskiego. Stanowią przyprawę dodawaną do potraw takich jak chleb, marynaty, sosy i sałatki. Na Bliskim Wschodzie, w Indiach i na północy Afryki są także tradycyjnie stosowane w leczeniu astmy, kaszlu, zapalenia oskrzeli, bólu głowy, reumatyzmu, gorączki i grypy. Być może popularność w tych regionach spowodowana jest słowami przypisywanymi Prorokowi Mahometowi: „Czarnuszka

siewna jest lekiem na wszystkie choroby, z wyjątkiem śmierci”.

Nasiona oraz olej z czarnuszki stają się także coraz popularniejsze w Polsce, głównie jako dodatek do potraw, ale wykorzystywane są również w kosmetyce i lecznictwie.