Palenie tytoniu to jedna z głównych przyczyn zgonów w społeczeństwach krajów rozwiniętych. Zwalczanie uzależnienia od nikotyny wymaga wsparcia psychologicznego oraz farmakologicznego. Postępowanie farmakologiczne obejmuje nikotynową terapię zastępczą oraz leczenie cytyzyną, bupropionem lub warenikliną.

Zgodnie z danymi Głównego Urzędu Statystycznego (GUS) w 2014 r. tytoń w różnej formie paliło codziennie ponad 29% dorosłych mężczyzn i 17% kobiet. Nałóg palenia jest najpowszechniejszy u pięćdziesięciolatków (50-59 lat) – w tej grupie wiekowej dotyczy on 36% mężczyzn i 27% kobiet. Osoby mocno uzależnione od nikotyny (palące co najmniej 20 papierosów dziennie) stanowią 55% ogółu palących mężczyzn oraz 31% palących kobiet. Szkodliwość nałogu tytoniowego jest dobrze udokumentowana, a walka z nim wymaga często wsparcia zarówno farmakologicznego, jak i psychologicznego. Obecnie na rynku dostępnych jest wiele środków, a wybór optymalnej formy terapii powinien być uwarunkowany przede wszystkim stopniem uzależnienia i chorobami współistniejącymi.