Ból kręgosłupa jest powszechnym problemem dotykającym ponad 70% populacji. Może być on spowodowany nieprawidłowościami strukturalnymi i funkcjonalnymi zarówno elementów kostnych, jak i okolicznych tkanek. Przy wyborze odpowiedniego leczenia należy uwzględnić etiologię, charakter i czas trwania bólu. W farmakoterapii tych dolegliwości wykorzystywane są głównie leki przeciwbólowe ze wszystkich szczebli drabiny analgetycznej, jednak istotną rolę pełnią również substancje adjuwantowe. Pozytywne efekty w łagodzeniu bólu udowodniono podczas stosowania leków spazmolitycznych, szczególnie u pacjentów z dużą komponentą spastyczności mięśni. 

Zmniejszenie dolegliwości i poprawę funkcjonowania osiągnięto również podczas terapii duloksetyną, która powinna być wykorzystywana szczególnie u pacjentów z dużą komponentą neuropatyczną bólu. Na uwagę zasługuje terapia preparatami witaminowymi złożonymi z cyjanokobalaminy, tiaminy i pirydoksyny, podczas której obserwowano nie tylko zmniejszenie dolegliwości bólowych, ale również istotną poprawę w zakresie funkcjonowania i mobilności pacjentów. W literaturze nie ma wystarczająco silnych dowodów na słuszność stosowania doustnych glikokortykosteroidów, pregabaliny oraz gabapentyny w leczeniu bólu kręgosłupa.