2020-11-04
Artykuł
Dzięki funkcjom poznawczym człowiek jest w stanie uczyć się nowych rzeczy i poszerzać swoją wiedzę. Substancje, które wspierają takie umiejętności, są obecnie stosowane do łagodzenia objawów chorób lub zaburzeń powodujących deficyty w tym wymiarze. Należą do nich: ADHD, demencja starcza, narkolepsja, depresja itp. Substancje określane jako neurostymulanty są stosowane również pozarejestracyjnie. Takie zjawisko ma szczególnie miejsce w środowiskach akademickich. Jest to spowodowane chęcią polepszenia wyników w nauce przez studentów, a czasem celami rekreacyjnymi. W przeszłości popularność neurostymulantów była również ogromna. Takim przykładem może być II wojna światowa, gdzie stosowano na szeroką skalę pervitin zawierający amfetaminę.
Neurostymulanty ze względu na swój pobudzający charakter poprawiają umiejętności kojarzeniowo-poznawcze i wpływają pozytywnie na motywację. Terapia neurostymulantami stosowana jest w leczeniu zaburzeń deficytów uwagi,
nadmiernej senności, czy w pracy zmianowej. Obecnie w leczeniu stosuje się metylofenidat, atomoksetynę, modafinil, a nawet amfetaminę. Do niebezpiecznych substancji o podobnym działaniu zalicza się kokainę, ecstasy, czy nawet
metylenodioksymetamfetaminę (MDMA). Mimo ogólnego zakazu stosowania tych stymulantów, są one nadal nadużywane, ze względu na silne działania odurzające. Jednak niosą za sobą ogromne ryzyko uzależnienia. Już małe ich ilości mają wpływ na organizm, przez co łatwo je przedawkować i doprowadzić do zgonu. Przewlekle stosowane wyniszczają organizm i uniemożliwiają normalne funkcjonowanie.