Dziurawiec zwyczajny (Hypericum perforatum) w leczeniu zaburzeń depresyjnych
Farmakokinetyka, farmakodynamika, interakcje
Dziurawiec zwyczajny (Hypericum perforatum) może być skutecznie stosowany w leczeniu łagodnych i umiarkowanych zaburzeń depresyjnych. Ekstrakt z H. perforatum hamuje aktywność MAO oraz wychwyt zwrotny serotoniny, dopaminy i innych monoamin, blokuje receptory GABA-ergiczne oraz prawdopodobnie zwiększa ekspresję receptorów serotoninowych. Hyperycyna indukuje CYP3A4, CYP2E1, CYP2C19 oraz glikoproteinę P, przez co może wchodzić w interakcje m.in. ze statynami. Jak wykazały metaanalizy, H. perforatum łagodzi objawy łagodnej i umiarkowanie nasilonej depresji, a nawet prowadzi do remisji choroby z równą skutecznością co konwencjonalne leczenie, przy jednocześnie mniejszej liczbie powikłań i rezygnacji z leczenia ze względu na skutki uboczne leków.
Obszar naturalnego występowania dziurawca obejmuje tereny Europy, Afryki i Azji, lecz ze względu na swoje właściwości lecznicze i funkcje ozdobne jest hodowany także na innych kontynentach. H. perforatum był używany już w starożytnej Grecji do leczenia oparzeń, ran, siniaków, krwiaków, stanów zapalnych i bólów mięśni. Roślina ta jest znana ludzkości od tysięcy lat pod różnymi nazwami, m.in. ziele św. Jana, a w niektórych religiach nazywano ją „łowcą demonów”, ze względu na jej zastosowanie w leczeniu nadmiernej lękliwości i melancholii. Tak właśnie kiedyś nazywano zespoły lękowe i zaburzenia depresyjne, a niniejszy artykuł poświęcony jest skuteczności H. preforatum w ich leczeniu, w porównaniu ze standardowo stosowanymi obecnie lekami.
- Sensu stricto i stricte
- Dlaczego pomiary ciśnienia tętniczego krwi w aptekach są potrzebne?
- IDEE DERM baby Emulsja do kąpieli i mycia ciała 2 w 1
- Zastosowanie hipertonicznych roztworów chlorku sodu w terapii nieżytu nosa
- Ksylometazolina – właściwości i zastosowania
- Czy emulgatory stosowane w żywności są niebezpieczne dla zdrowia?
- Biegunka podróżnych
- Ad Kalendas Graecas
