Szczeliny odbytu dotyczą ok. 10% społeczeństwa i mogą być bardzo uciążliwym, trudno leczącym się schorzeniem. Szczelina odbytu jest najczęściej pojedynczym, wąskim i regularnym uszkodzeniem nabłonka, zlokalizowanym w linii pośrodkowej i skierowanym do tyłu od ujścia kanału odbytu. Szczeliny mnogie, rozległe i/lub nieregularne wymagają pogłębionej diagnostyki, ponieważ mogą być wynikiem innej choroby, np. raka odbytnicy, czy choroby zapalnej jelit.
Szczelina odbytu objawia się bólem przy oddawaniu stolca, który utrzymuje się 1-2 godz. po defekacji. Często towarzyszy mu krwawienie, świąd i podrażnienie śluzówki odbytnicy. Głównym elementem diagnostyki jest badanie per rectum, w którym należy zwrócić uwagę na obecność wydzieliny, przeczosów, przetok, owrzodzeń, wypadania odbytnicy, hemoroidów, wykwitów skórnych, kłykcin kończystych i guzków. W leczeniu zaleca się spożywanie błonnika i odpowiednie nawadnianie w celu unikanie zaparć oraz łagodzące środki do stosowania miejscowego. Pacjentom można także zalecić maści ze środkiem znieczulającym, a w przypadku utrudnionego gojenia również maści z nitrogliceryną, dilitiazemem lub nifedypiną w celu rozluźnienia zwieracza wewnętrznego odbytu.
- Sensu stricto i stricte
- IDEE DERM baby Emulsja do kąpieli i mycia ciała 2 w 1
- Zastosowanie hipertonicznych roztworów chlorku sodu w terapii nieżytu nosa
- Ksylometazolina – właściwości i zastosowania
- Czy emulgatory stosowane w żywności są niebezpieczne dla zdrowia?
- Ad Kalendas Graecas
- Biegunka podróżnych
- Wybrane leki II generacji w leczeniu alergii
