Żelazo jest jednym z ważniejszych składników mineralnych niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Szczególnie istotna jest jego rola w procesie tworzenia hemoglobiny i funkcjonowaniu układu krążenia. Podczas intensywnego wzrostu u dzieci następuje wzrost zapotrzebowania na żelazo dostarczane w diecie. Postać, w jakiej jest spożywane żelazo, ma duże znaczenie dla przyswajalności. Żelazo hemowe pochodzące z produktów odzwierzęcych charakteryzuje się lepszą przyswajalnością. W przypadku problemów z dostarczaniem odpowiedniej ilości dobrze przyswajalnego żelaza można rozważyć jego suplementację.

 

Przeciętna dieta zachodnioeuropejska obejmuje spożycie ok. 15–20 mg żelaza, z czego 10% występuje w formie hemowej, a pozostała część w formie niehemowej (jonowej). Tylko około jedna dziesiąta zużytego żelaza jest wchłaniana, głównie w dwunastnicy, a mniej w jelicie czczym [1]. Większość spożytego żelaza hemowego znajduje się w hemoglobinie i mioglobinie białek mięsa. Niskie pH żołądka uwalnia te białka z mięsa, a następnie działanie proteaz w żołądku i jelicie uwalnia wolny hem. Gdy hem dostanie się do enterocytu, może zostać rozłożony poprzez działanie oksygenazy hemowej w celu uwolnienia wolnego żelaza, które dołącza do wewnątrzkomórkowej puli żelaza.