Żelazo jest jednym z kluczowych metali niezbędnych do utrzymania prawidłowego metabolizmu człowieka. Brak lub niewłaściwa biodystrybucja żelaza prowadzi do układowej niewydolności organizmu i/lub efektów toksycznych, będących przyczyną przewlekłych procesów degeneracyjnych. Każda interwencja w homeostazę żelaza, ze względu na możliwość wystąpienia efektów toksycznych, musi być wsparta diagnostycznie. Artykuł nakreśla mechanizmy odpowiedzialne za homeostazę żelaza w organizmie człowieka. Na bazie tego opisu omówiono możliwości suplementacji żelaza z zastosowaniem dostępnych na rynku preparatów. 

Żelazo jest jednym z krytycznych elementów procesów metabolicznych zachodzących w organizmie. Enzymy, w których znajduje się żelazo, stanowią ok. 37% wszystkich oksydoreduktaz, a 7% wszystkich białek znajdujących się w reticulum endoplazmatycznym i mitochondrium wymaga żelaza w swojej strukturze. Funkcje, w jakie zaangażowane jest żelazo w ludzkim organizmie, to m.in.: transport i magazynowanie tlenu, produkcja energii, synteza hormonów czy prawidłowe funkcjonowanie układu immunologicznego. Białka posiadające w swojej strukturze żelazo w formie wolnego jonu, centrów żelazowo-siarkowych czy grup hemowych kodowane są przez co najmniej 398 ludzkich genów, co stanowi 2% całego ludzkiego genomu. Patologie wynikające z zakłócenia homeostazy żelaza mogą być konsekwencją zarówno jego niedoboru, nadmiaru, a także jego niewłaściwej dystrybucji w organizmie.

Niedokrwistość (anemia), rozumiana jako obniżony poziom hemoglobiny we krwi, jest najczęściej występującym powikłaniem spowodowanym zaburzoną homeostazą żelaza. Może mieć podłoże genetyczne, co powoduje, że hemoglobina nie jest wytwarzana lub wytwarzana jest w postaci niefunkcjonalnej. Jej przyczyną może być także brak mikroelementów niezbędnych do wytwarzania hemoglobiny, w tym witaminy C, B₁₂, B₆ czy kwasu foliowego, a także żelaza, które jest jej niezbędnym elementem.