Żelazo jest pierwiastkiem niezbędnym do prawidłowego rozwoju dzieci. Ryzyko jego niedoboru w populacji pediatrycznej jest duże z uwagi na intensywny wzrost. Wczesny niedobór żelaza może prowadzić do opóźnienia rozwoju poznawczego, motorycznego, zaburzeń uwagi i pamięci, zaburzeń wzrokowych i słuchowych, obniżenia wyników w nauce i/lub zaburzeń zachowania, które mogą mieć długoterminowe lub nieodwracalne skutki. Obraz kliniczny zależy od wieku, stopnia niedoboru żelaza i chorób współistniejących, ale większość objawów jest niespecyficzna, np.: ogólne osłabienie, zmęczenie, słaba koncentracja, zmniejszona wydolność wysiłkowa, drażliwość, suchość skóry, wypadanie włosów. Zaleca się analizę indywidualnych czynników ryzyka w celu identyfikacji dzieci zagrożonych niedoborem żelaza. Podstawowe znaczenie ma edukacja żywieniowa oraz suplementacja doustna.
Niedobór żelaza to stan, w którym całkowita ilość żelaza w organizmie jest niewystarczająca do utrzymania normalnych funkcji fizjologicznych. Dochodzi wówczas do niedoboru enzymów zależnych od żelaza i mniejszego wysycenia mioglobiny. Narastający niedobór żelaza zmniejsza erytropoezę, a dopiero w ostatnim etapie, kiedy zapasy żelaza są wyczerpane, dochodzi do anemii, w której erytrocyty są mniejsze i zawierają mniejszą ilość hemoglobiny.
Już sam niedobór żelaza, bez jawnej anemii, kiedy poziom hemoglobiny mieści się w granicach uznanych za prawidłowe, może zaburzać prawidłowy wzrost i rozwój dzieci oraz powodować wiele niespecyficznych objawów.
Na skróty
Copyright © Medyk sp. z o.o