Wirusy odpowiadają za większość infekcji gardła, ale pewne ustalenie etiologii zakażenia bez badania mikrobiologicznego jest w praktyce niemożliwe. Obecnie proponuje się nowe podejście do leczenia zapalenia gardła, które opiera się na zasadzie „obserwacji i czujnego oczekiwania”, bez wdrażania antybiotykoterapii, przy jednoczesnym leczeniu objawowym. Takie postępowanie poprawia komfort pacjenta i umożliwia ochronę antybiotyków, czyli ograniczenie ich stosowania do zakażeń o potwierdzonej etiologii bakteryjnej. W leczeniu objawowym stosuje się leki ogólnoustrojowe lub miejscowe. Wybór preparatu zależy od wieku i występowania chorób towarzyszących, a także preferencji chorego dotyczących postaci leku.

Ból gardła jest jedną z najczęstszych dolegliwości, z którą pacjenci zgłaszają się do farmaceuty czy lekarza, szczególnie w okresie jesienno-zimowym. Jego przyczyną jest zwykle wirusowe zapalenie błony śluzowej gardła i migdałków podniebiennych oraz angina paciorkowcowa (infekcja paciorkowcem Streptococcus pyogenes grupy A). Szacuje się, że u dzieci powyżej 3. r.ż. wirusy odpowiadają za 70–85% przypadków, a u dorosłych za 90–95% tej choroby.

Rzadziej występującymi przyczynami bólu gardła są: mononukleoza zakaźna, zapalenie nagłośni, alergie, narażenie na dym tytoniowy, refluks żołądkowo-przełykowy czy ropień zagardłowy oraz nowotwór gardła.