Ziele tymianku jako surowiec leczniczy, pomocny w schorzeniach dróg oddechowych jest znane i stosowane od wieków. Wyciągi i przetwory z tymianku wykazują m.in. działanie wykrztuśne i sekrolityczne, a bogate w tymol ekstrakty z tymianku mają udowodnione działanie bakteriobójcze i wirusowe. Zewnętrznie wykorzystywane są do płukania jamy ustnej i gardła w stanach zapalnych. Ziele tymianku stanowi również popularną przyprawę dodawaną do dań mięsnych i rybnych, a także zup i likierów ziołowych.
Ziele tymianku (Thymi herba) pozyskiwane jest z dwóch gatunków: tymianku pospolitego/właściwego oraz tymianku hiszpańskiego. Tymianek pospolity (Thymus vulgaris L.) występuje w literaturze zielarskiej pod takimi nazwami jak: tymianek właściwy, macierzanka tymianek, macierzanka zwyczajna oraz nazwami ludowymi – dzięcielica czy cząberek. Jest niewielką krzewiną z rodziny jasnotowatych (Lamiaceae, w dawnej taksonomii: wargowe). Rośnie dziko m.in. na wybrzeżach Morza Śródziemnego (skąd również najprawdopodobniej się wywodzi), a do celów przemysłowych pozyskiwany jest z upraw. Jego nazwa przypuszczalnie wywodzi się z greckiego słowa thymos (odwaga, męstwo, siła) lub egipskiego tham/thym („składać ofiarę”; w starożytnym Egipcie tymianek stanowił składnik kadzideł). Uprawiany jest w wielu krajach jako roślina lecznicza i przyprawowa.
Tymianek hiszpański (Thymus zygis Loefl. ex L.) jest rośliną charakterystyczną dla obszarów Hiszpanii, Portugalii oraz Maroko, dla której opisano trzy podgatunki. Na terenach występowania stosowany jest tradycyjnie do konserwacji żywności, jako przyprawa (np. do serów i mięs) oraz w terapiach przeziębienia i bólu gardła.
- Sensu stricto i stricte
- IDEE DERM baby Emulsja do kąpieli i mycia ciała 2 w 1
- Zastosowanie hipertonicznych roztworów chlorku sodu w terapii nieżytu nosa
- Ksylometazolina – właściwości i zastosowania
- Czy emulgatory stosowane w żywności są niebezpieczne dla zdrowia?
- Ad Kalendas Graecas
- Biegunka podróżnych
- Wybrane leki II generacji w leczeniu alergii
