Biegunka podróżnych to problem wielu osób udających się za granicę. Jest schorzeniem mogącym skutecznie pokrzyżować plany wakacyjne. Najczęściej powodowana jest przez bakterie, głównie Eschericha coli. Leczenie w zależności od intensywności przebiegu polega na stosowaniu antybiotyków i/lub loperamidu. W przypadku łagodnej biegunki pomocne mogą być produkty zawierające roślinne garbniki i kompleksy polifenolowe, które mogą łagodzić objawy choroby i skracać czas jej przebiegu. Artykuł podsumowuje zasady profilaktyki i leczenia biegunki podróżnych.
Światowa Organizacja Turystyki szacuje, że każdego roku podróżuje prawie 1 mld osób. Biegunka podróżnych dotyczy 20–60% osób odwiedzających kraje o niskich dochodach. Ponieważ wpływa na miliony podróżnych, a wielu z nich doświadczy zakłóceń w planowanych działaniach, istnieje duże zainteresowanie zapobieganiem i leczeniem tej powszechnej choroby.
Biegunka podróżnych była już nazwana i zdefiniowana w publikacji Bena Keana Biegunka podróżnych do Meksyku, opublikowanej w 1963 r. Od tej pory nie nastąpiły duże zmiany w podstawowych zasadach profilaktyki i leczenia. Istnieją kontrowersje dotyczące udziału biegunki podróżnych w zaburzeniach jelita drażliwego. Biegunka podróżnych jest zazwyczaj chorobą o przebiegu od łagodnego do umiarkowanego, która rozpoczyna się w pierwszym tygodnia od przyjazdu i zwykle ustępuje bez interwencji w ciągu 5 dni. Ścisła definicja biegunki podróżnych to trzy lub więcej luźnych albo wodnistych stolców w ciągu 24 godzin, z lub bez innych objawów skurczów, nudności i niskiej gorączki.
Na skróty
Copyright © Medyk sp. z o.o