Wątroba jest jednym z najważniejszych organów człowieka, ogromną fabryką pełniącą kilkaset funkcji w metabolizmie węglowodanów, tłuszczów i białek, magazynowaniu witamin i detoksykacji organizmu. Uszkodzenie jej niesie ze sobą bardzo poważne konsekwencje w działaniu całego układu i należy do najczęstszych chorób wewnętrznych. Niezwykle ważne jest zatem zapobieganie tym uszkodzeniom oraz łagodzenie ich skutków. Ważną rolę w terapii wątroby pełnią preparaty roślinne, zawierające wyciągi roślinne o działaniu hepatoprotekcyjnym, żółciotwórczym i żółciopędnym, rozkurczającym, regeneracyjnym na komórki wątroby. Mają one w swoim składzie związki charakteryzujące się wysoką aktywnością przeciwutleniającą i przeciwzapalną. Przykładami takich roślin zielarskich są: karczoch zwyczajny (Cynara scolymus L.), ostryż długi (Curcuma longa L.) czy rozmaryn lekarski (Rosmarinus officinalis). Stosowane mogą być w terapii problemów trawiennych, wynikających z zaburzeń i niedostatecznego wydzielenia żółci, takich jak wzdęcia i zaparcia, na skutek stanów zapalnych wątroby, uszkodzeń polekowych i chemicznych oraz innych dolegliwości wątroby.

Choroby wątroby powodują ok. 4% wszystkich zgonów na świecie; są w dużej mierze spowodowane powikłaniami marskości oraz nowotworami. Alkohol jest główną przyczyną marskości wątroby i odpowiada za prawie 60% przypadków marskości wątroby w Europie (alkoholowa choroba wątroby – ALD). Pozostałe przypadki związane są z powikłaniami wskutek wirusowego zapalenia wątroby i niealkoholową stłuszczeniową chorobą wątroby (NAFLD, gromadzenie się nadmiaru tłuszczu w wątrobie). NAFLD powiązana jest z zespołem metabolicznym i otyłością, powoduje zwiększenie ryzyka miażdżycy i zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych. Ze względu na drastyczny wzrost globalnej częstości występowania czynników ryzyka metabolicznego i starzenie się populacji szacuje się, że zachorowania z powodu NAFLD wzrosną ponad dwukrotnie w najbliższym czasie. Dodatkowo problem może pogłębiać zwiększająca się skala otyłości u dzieci i młodzieży, a zatem związane z tym czynniki ryzyka metabolicznego w tej populacji.