Kaszel stanowi jeden z najczęstszych objawów, z którymi pacjenci zgłaszają się do lekarzy i farmaceutów. Jest to naturalny mechanizm obronny organizmu, mający na celu oczyszczenie dróg oddechowych z substancji drażniących, nadmiaru śluzu czy ciał obcych. Mimo że kaszel może być uciążliwy dla pacjenta, pełni on istotną funkcję ochronną. W zależności od charakteru i przyczyny kaszel można podzielić na dwie główne kategorie: suchy i mokry. Zrozumienie różnic między tymi typami kaszlu jest kluczowe dla właściwej diagnostyki i skutecznego leczenia, tym bardziej w okresie jesienno-zimowym, kiedy to pacjenci narażeni są na wiele czynników indukujących kaszel.

Kaszel suchy, nazywany również kaszlem nieproduktywnym, to rodzaj kaszlu, któremu nie towarzyszy odkrztuszanie wydzieliny. Charakteryzuje się on uczuciem drapania lub swędzenia w gardle, które prowokuje do odruchu kaszlu. Kaszel suchy często opisywany jest jako „szczekający” lub „męczący”. A to dlatego, że nierzadko ma on charakter nieprzerwany, napadowy, czemu towarzyszy trudność w jego opanowaniu.

Kaszel suchy może być bardzo uciążliwy dla pacjenta, gdyż często nie przynosi ulgi i może prowadzić do zmęczenia, bólu gardła, a nawet zaburzeń snu. Zwykle pojawia się nagle i może trwać przez dłuższy czas, szczególnie jeśli jego przyczyna nie zostanie właściwie zdiagnozowana i leczona.

Charakterystyczne cechy kaszlu suchego:

• brak odkrztuszania wydzieliny;
• uczucie drapania lub swędzenia w gardle;
• możliwe uczucie suchości w ustach i gardle;
• często nasila się w nocy, zaburzając przy tym spokojny sen;
• może być prowokowany przez zimne powietrze, śmiech lub wysiłek fizyczny;
• czasami towarzyszy mu chrypka lub ból w klatce piersiowej.