W wyniku przerwania ciągłości skóry może dojść do powstania rany o różnym stopniu głębokości i powierzchni. Proces gojenia rany jest niezbędny dla przywrócenia fizjologicznego stanu skóry i tkanek podskórnych. Czynniki spowalniające ten proces mogą prowadzić do rozwoju powikłań powstałej rany. Liczne składniki obecne w preparatach dostępnych w aptece mają za zadanie wspomagać proces gojenia. Kluczowa jest odpowiednia dezynfekcja oraz zabezpieczenie rany przed dostępem drobnoustrojów. W tym celu stosuje się różne związki, w tym nowoczesne formy srebra zawarte w preparatach wspomagających gojenie się ran.

Rany powstają, gdy warstwa naskórka skóry zostaje przerwana, a leżąca pod nią skóra właściwa jest wystawiona na kontakt ze środowiskiem zewnętrznym. W zależności od głębokości uszkodzenia skóry i dotkniętego obszaru skóry różne tkanki narażone są na działanie powietrza, od naczyń krwionośnych po kości. Dlatego rany są ogólnie klasyfikowane na trzy kategorie. Gdy uszkodzona jest tylko naskórkowa powierzchnia skóry, uznaje się ją za ranę powierzchowną. Gdy uraz obejmuje głębsze warstwy skóry (np. naczynia krwionośne, gruczoły potowe i mieszki włosowe), jest uznawany za ranę średniej głębokości. Zaś rana głęboka występuje, gdy podskórny tłuszcz lub głębsze tkanki ulegają uszkodzeniu.

Oparzenia są częstymi urazami skóry, które również stanowią poważne wyzwanie w przywracaniu funkcjonalności i zapobieganiu powstawaniu blizn. Urazy oparzeniowe można sklasyfikować jako pierwszego, drugiego i trzeciego stopnia, analogicznie do klasyfikacji ran. W przypadku oparzenia czwartego stopnia zakończenia nerwowe są przerwane i następuje utrata czucia w obszarze rany, a uszkodzenie obejmuje leżące poniżej tkanki, mięśnie, ścięgna, więzadła, a nawet kości.