Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie aktualnych standardów diagnostyki i leczenia zakażeń pochwy z uwzględnieniem nowoczesnych antyseptyków miejscowych zawierających jony srebra oraz innych substancji antyseptycznych zgodnie z rekomendacjami Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników.
Zakażenia i stany zapalne pochwy stanowią bardzo powszechny problem zdrowotny. Praktycznie każda kobieta w ciągu życia doświadcza przynajmniej jednego epizodu takiej infekcji. Czynniki etiologiczne obejmują bakterie i grzyby, a także pierwotniaki i wirusy. W praktyce ginekologicznej, według danych epidemiologicznych, są to głównie zakażenia wywołane przez bakterie oraz grzyby jednokomórkowe.
Zakażenia pochwy mają istotny wpływ zarówno na fizyczny, jak i psychiczny aspekt zdrowia kobiety oraz na jakość życia. Wybór odpowiedniego leku przeciwinfekcyjnego jest kluczowy dla skuteczności terapii. W praktyce klinicznej najczęściej leczenie ma charakter empiryczny z wykorzystaniem chemioterapeutyków, głównie metronidazolu, który jest skuteczny wobec bakterii beztlenowych i pierwotniaków (Trichomonas vaginalis), leków przeciwgrzybiczych z grupy azoli (flukonazol, klotrimazol) i polienów (nystatyna) w postaci leków doustnych lub tabletek dopochwowych (globulek) oraz antyseptyków miejscowych w formie globulek, maści.
Pomimo szerokiej gamy substancji czynnych i różnej postaci stosowanych leków zakażenia pochwy mają tendencję do nawracania. Nawrót infekcji może być następstwem nieprawidłowego aplikowania leku, zbyt krótkiego okresu stosowania, nieprawidłowego doboru leku lub wyrobu medycznego do terapii empirycznej albo występowania czynników predysponujących.
Na skróty
Copyright © Medyk sp. z o.o