2025-07-23 Aktualności

W poprzednim numerze „Leku w Polsce” (nr 5/2025) pisałam o nazwie beri-beri, zapoczątkowując tym serię terminów występujących w łacińskiej terminologii medycznej, które zaliczyłam do cytatów przeniesionych z innego języka w niezmienionej postaci graficznej i fonetycznej. W tym numerze opiszę kolejny tego typu termin – dengue i febris dengue.

O słowie dengue będzie mowa w dalszej części tekstu, febris natomiast to łaciński wyraz o znaczeniu „gorączka”. Dengue [wym. dengue] to nazwa, która w języku polskim przyjęła formę „denga”, febris dengue [wym. febris dengue] zaś znaczy „gorączka denga”. Choroba „denga” to infekcja wirusowa przenoszona przez zakażone komary głównie z gatunku Aedes aegypti [wym. aedes egypti]. Występuje w gorącej strefie klimatycznej Azji Południowo-Wschodniej, Afryki Subsaharyjskiej, Ameryki Środkowej i Południowej oraz na wyspach Oceanii, chociaż jej pojedyncze przypadki odnotowano również w Europie.

Jednym z objawów dengi jest wysoka gorączka powodująca bóle głowy, a także mięśni i stawów, co wymusza u chorego charakterystyczny sztywny chód [1]. Stąd przypuszczenie, że dengue to hiszpańskie słowo naśladujące suahilijski zwrot ka dinga pepo, który opisuje nagły, przypominający skurcz, atak wywołany przez złego ducha.

Copyright © Medyk sp. z o.o