Streszczenie

Artykuł zawiera krótką charakterystykę problemów związanych z prawidłową i skuteczną higieną jamy ustnej. Przedstawione zostały najważniejsze choroby zębów i dziąseł, metody ich leczenia oraz zapobiegania z wyszczególnieniem substancji aktywnie czynnych zawartych w preparatach stomatologicznych.

Jama ustna człowieka jest siedliskiem ok. 300 gatunków bakterii. Nie stanowią one zagrożenia dla zdrowia, pod warunkiem, że odpowiednio dbamy o higienę jamy ustnej. Nie jest to łatwe, gdyż 40% powierzchni zębów stanowią miejsca niedostępne dla szczoteczki podczas tradycyjnego zabiegu szczotkowania. Lekarze stomatolodzy zalecają dodatkowo stosowanie płynów do płukania, nici dentystycznych i wyciorków [1].

W roku 1896 pojawiła się na świecie pierwsza pasta do zębów w tubce. Wprowadzona została na rynek przez firmę „Colgate&Company” i zastąpiła dotychczasowe pojemniki – słoiki [2]. To wydarzenie zrewolucjonizowało podejście do problemu higieny jamy ustnej i umożliwiło rozpowszechnienie nawyku czyszczenia zębów.

Skład pasty do zębów różni się w zależności od jej przeznaczenia: (przeciwpróchnicza, na nadwrażliwość, przeciw paradontozie, wybielająca).

Bazę każdej pasty stanowią związki podstawowe, do których zalicza się:

1. środki ścierne i polerujące (np. krzemionka koloidalna)
2. żelujące
3. pieniące (np. laurosiarczan sodu)
4. substancje dodatkowe poprawiające smak i zapach
5. barwniki.

Najważniejszymi składnikami są związki przeciwpróchnicze, które stanowią niewielki procent zawartości tubki.  Mogą one działać na tkanki twarde zęba, dziąsła i śluzówkę oraz płytkę i kamień nazębny. [3]