Magnez jest jednym z najważniejszych kationów wewnątrzkomórkowych, niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania organizmu ludzkiego. Jest kofaktorem w ponad 300 reakcjach enzymatycznych i katalizuje wiele reakcji związanych z metabolizmem białek, tłuszczów, cukrów i kwasów nukleinowych. Niedobory magnezu powodują arytmię, zaburzenia nastroju, trudności z koncentracją i depresję. Hipomagnezemia najczęściej występuje w krajach wysoko rozwiniętych. Jest spowodowana zwiększonym spożyciem przetworzonej żywności. Naturalnymi źródłami magnezu są rośliny strączkowe, orzechy, nasiona i zielone warzywa liściaste. Biodostępność preparatów magnezowych zależy od formy chemicznej (anion nieorganiczny lub ligand organiczny). Ważna jest również rozpuszczalność w wodzie i obecność witaminy B6 oraz jonów potasu. Formy magnezu dobrze rozpuszczalne w wodzie są lepiej wchłaniane w jelitach.

Dzienna zalecana dawka magnezu jest zależna od płci, wieku oraz stanu zdrowia. Dla dorosłego człowieka wynosi ok. 300-400mg. Zapotrzebowanie na ten pierwiastek zwiększa się z wiekiem. Zwiększone ilości magnezu powinny stosować kobiety w ciąży oraz w czasie karmienia piersią, młodzież w okresie intensywnego wzrostu, sportowcy oraz osoby narażone na przewlekły stres.

Niedobór magnezu występuje, kiedy jego stężenie we krwi spada poniżej 0,7 mmol/l. Najczęściej hipomagnezemia objawia się zaburzeniami ze strony układu nerwowego: nadpobudliwością, zaburzeniami snu czy uczuciem zmęczenia. Mogą pojawiać się zaburzenia koncentracji i uwagi oraz bóle głowy i zmienność nastrojów. Charakterystycznymi dolegliwościami ze strony obwodowego układu nerwowego są: bolesne drżenia i kurcze mięśni, zwłaszcza łydek, tiki nerwowe, osłabienie mięśni i zwiększona pobudliwość nerwowo-mięśniowa.