2021-02-04
Artykuł
Leczenie zakażeń układu moczowego stanowi istotny problem zdrowia publicznego w ostatnim czasie ze względu na rozpowszechnienie i lekooporność drobnoustrojów uropatogennych. Wiąże się z nadużywaniem antybiotyków i coraz wyższą nawrotowością. Obecnie poszukuje się nowych środków farmakologicznych, jak również niefarmakologicznych działań, które mogłyby być przydatne w leczeniu i profilaktyce zakażeń układu moczowego. Niektóre z nich wydają się być skuteczne, pod warunkiem, że będą stosowane systematycznie.
Z klinicznego punktu widzenia najważniejszy pozostaje jednak podział zakażeń na powikłane i niepowikłane. Za zakażenia powikłane uznaje się każde zakażenie układu moczowego u mężczyzn, zakażenie układu moczowego u kobiet z anatomicznym lub czynnościowym zaburzeniem odpływu moczu bądź upośledzeniem obronnych mechanizmów przeciwdrobnoustrojowych oraz zakażenie układu moczowego wywołane przez drobnoustroje atypowe.
Zakażenia układu moczowego stanowią 10-20% wszystkich zakażeń pozaszpitalnych oraz ok. 40% zakażeń szpitalnych. Kobiety chorują 50 razy częściej niż mężczyźni. Częstość zachorowań rośnie w miarę starzenia się i dotyczy ok. 10% mężczyzn oraz 20% kobiet w wieku podeszłym.