2021-03-05
Artykuł
W leczeniu lekkich postaci depresji, a zwłaszcza u starszych pacjentów, dobre wyniki daje fitoterapia z wykorzystaniem preparatów z dziurawca zwyczajnego Hypericum perforatum. Przedmiotem zainteresowania farmakologów są takie związki jak hiperycyna i hiperforyna, które można otrzymać przez izolację z rośliny, ale konieczne jest opracowanie metod ich syntezy chemicznej. Wwdług aktualnych poglądów, przeciwdepresyjnie działa raczej hiperforyna niż hiperycyna, ale efekt wynika z obecności całego zespołu związków. Standaryzacja ekstraktów do produkcji leków powinna więc obejmować hiperycynę i pochodne, hiperforynę oraz flawonoidy.
W tradycyjnej medycynie naparów z dziurawca używano przy dolegliwościach wątroby, a nalewki na poprawę nastroju. Obserwacja ta okazała się inspirująca dla współczesnych farmakologów w badaniach nad związkami o działaniu przeciwdepresyjnym. Które związki obecne w ekstrakcie z dziurawca działają przeciwdepresyjnie i jaki jest mechanizm ich działania? Na to pytanie nie ma jednoznacznej odpowiedzi, ale warto poznać opinie naukowców i wyniki prowadzonych prac.
Dziurawiec zwyczajny (Hypericum perforatum) to pospolita roślina naszych łąk, jej żółte kwiatki pojawiają się w końcu czerwca. Kwiaty po roztarciu wydzielają czerwony sok, stąd ludowe nazwy: krew św. Jana, ziele świętojańskie. Dziurawiec należy do roślin leczniczych, które są uprawiane na plantacjach.