Niedobór żelaza jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych zaburzeń odżywiania na świecie. Oprócz niedokrwistości może powodować inne dolegliwości, takie jak zespół chronicznego zmęczenia, obniżoną sprawność fizyczną, czy zespół niespokojnych nóg skutkujący bezsennością. W przypadku zdiagnozowanej anemii rutynowo stosuje się preparaty żelaza, natomiast wpływ suplementacji tym pierwiastkiem w stanach jego obniżonego poziomu, lecz bez niedokrwistości, pozostawał niejasny.

W ostatnich latach pojawiło się wiele badań i podsumowujących je metaanaliz wskazujących na pozytywny efekt suplementacji w łagodzeniu wyżej wspomnianych dolegliwości. Obecnie zaleca się spożywanie pokarmów bogatych w żelazo oraz suplementację żelaza w celu złagodzenia objawów zmęczenia przy braku udokumentowanej niedokrwistości, szczególnie biorąc pod uwagę globalne rozpowszechnienie zarówno niedoboru żelaza, jak i zmęczenia oraz bezsenności.

Kiedy straty żelaza przekraczają wchłanianie z pożywienia, zapasy ulegają wyczerpaniu, co prowadzi do upośledzenia produkcji hemoglobiny i zmniejszenia jej zawartości w  krwinkach czerwonych, a to oznacza anemię. Powszechnie wiadomo, że niedokrwistość skutkuje zmniejszoną wydolnością fizyczną i zwiększonym zmęczeniem proporcjonalnym do skali niedokrwistości. Wpływa na wydolność tlenową zwierząt i ludzi. Przypuszczalnym mechanizmem tego efektu jest zmniejszony transport tlenu związany z niedokrwistością, co w efekcie wpływa na wydajność energetyczną i obniżoną efektywność pracy. Zmęczenie jest bardzo częstym syndromem zgłaszanym przez pacjentów w placówkach opieki społecznej i podstawowej opieki zdrowotnej, a częstość jego występowania waha się od 7% do 45%.