2022-03-03 Artykuł

Leki roślinne w Polsce i na świecie. Aspekty praktyczne

Rozpowszechnienie i zróżnicowanie gatunkowe roślin na świecie pozwoliły człowiekowi wykorzystywać ich właściwości lecznicze od początku istnienia cywilizacji. Obecnie blisko 70% znanych nam silnie działających leków wywodzi się ze świata roślin. Mimo wysokiego zaawansowania technologii produkcji leków syntetycznych, zainteresowanie preparatami naturalnymi rośnie. Narastająca lekooporność drobnoustrojów oraz niepowodzenia w leczeniu chorób autoimmunologicznych i nowotworowych sprawiają, że coraz chętniej sięgamy po leki zawierające składniki roślinne. Kilka z nich zasługuje na szczególną uwagę.

Zgodnie z art. 2, pkt 33a ustawy Prawo farmaceutyczne, produkt leczniczy roślinny musi zawierać jako składniki czynne jedną lub więcej substancji roślinnych, jeden lub więcej przetworów roślinnych albo być połączeniem jednej lub więcej substancji roślinnej z przetworem roślinnym.
Substancją roślinną w rozumieniu ustawy są całe lub rozdrobnione rośliny, części rośliny, glony, grzyby i porosty w postaci nieprzetworzonej, które mogą być świeże bądź ususzone. Przetworem roślinnym są zaś substancje roślinne poddane procesom ekstrakcji, destylacji, wyciskania, frakcjonowania, oczyszczania, zagęszczania
i fermentacji, w wyniku których powstają nalewki, wyciągi, olejki i soki.
  Czytaj pełny tekst

Autor: dr n. med. Grzegorz Liczner,   , lek. Eryk Wódkiewicz, dr hab. n. med., prof. UMK Michał Wiciński

Data publikacji: 2022-03-03

Źródło: "Lek w Polsce" nr 01/2022

Słowa kluczowe: leki roślinne, kwas acetylosalicylowy, hiperycyna, flawonoidy, laktony terpenowe, glikozydy nasercowe, atropina

1. Buchner JA. Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). T. 3. Lipsk: Duncker & Humblot, 1876; s. 487. (niem.)
2. Dz.U.2021.0.1977 – Ustawa z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne.
3. Brzozowska A. Roszkowski W. Pietruszka B. Kałużna J. Witaminy i składniki mineralne jako suplementy diety, [w:] Żywność. Nauka. Technologia. Jakość. 2005;4 (45) Supl.:5-16.
4. Ricciotti E, FitzGerald GA. Prostaglandins and Inflammation. Arterioscler Thromb Vasc Biol. 2011;31(5):986-1000.
5. Montinari MR, Sergio Minelli S, De Caterina R. The first 3500 years of aspirin history from its roots – A concise summary Vascul Pharmacol. 2019;113: 1-8.
6. Zielonka A. Łoniewski I. Samochowiec L. Juźwiak S. Właściwości farmakologiczne standaryzowanego wyciągu z kory wierzby (Cortex salicis). Postępy Fitoterapii. 2000;2:23-30.
7. García Rodríguez LA, Martín-Pérez M, Hennekens CH, Rothwell PM, Lanas A. Bleeding Risk with Long-Term Low-Dose Aspirin: A Systematic Review of Observational Studies. PLoS One 2016;4;11(8): e0160046.
8. Turek S. Ziele dziurawca zwyczajnego – składniki czynne i potencjalne zastosowania lecznicze. Postępy Fitoterapii. 2005;3-4:80-86.
9. Carci F, Crupi R, Drago F i wsp. Metabolic drug interactions between antidepressants and anticancer drugs: focus on selective serotonin reuptake inhibitors and Hypericum extract. Curr Drug Metab. 2011;12(6):570-577.
10. Rogowska M. Giermaziak W. Wpływ roślin leczniczych na farmakokinetykę i metabolizm leków syntetycznych. Post Fitoter. 2018;19(4):274-282.
11. Sienkiewicz J, Czarnik-Matusewicz H, Wiela-Hojeńska A. Zagrożenia fitoterapii ze szczególnym uwzględnieniem preparatów dziurawca. Pol Merkuriusz Lek. 2013;35(209):309-12.
12. Kalisz O, Wolski T, Gerkowicz M. Miłorząb japoński (Ginkgo biloba) i jego preparaty w terapii zaburzeń krążenia mózgowego i obwodowego. „Annales Universitatis Mariae Curie Sklodowska, Lublin – Polonia. Sectio DD”. LXI (2), s. 11-24, 2006 (pol.)
13. Gaudineau C, Beckerman R, Welbourn S i wsp. Inhibition of human P450 enzymes by multiple constituents of the Gingko biloba extracts. Biochem Biophys Res Commun. 2004;318(4):1072-1078.
14. Woroń J. Interakcje leków ziołowych. Med Dypl. 2016;25(1):108-113.
15. Withering W. An Account of the Foxglove and some of its Medical Uses, Birmingham, England: M. Swinney, 1785.
16. Lee MR (2005). William Withering (1741-1799), a biographical sketch of a Birmingham Lunatic. The James Lind Library [dostęp 2020-05-30] (ang.).
17. The Digitalis Investigation Group. The effect of digoxin on mortality and morbidity in patients with heart failure. N Engl J ed.1997;336:525-533.
18. Pyszno-Prokopowicz D, Baranowski R. EKG i naparstnica. Choroby Serca i Naczyń. 2009;6(1):42-45.
19. Pincus M. Management of digoxin toxicity. Aust Prescr. 2016;39(1):18-20.
20. Holzman RS (July 1998). The legacy of Atropos, the fate who cut the thread of life. Anesthesiology. 1998;89(1):241-249.
21. Drugs and Lactation Database (LactMed) [Internet]. National Library of Medicine (US); Bethesda (MD): 2006. Belladonna.
22. Wytyczne resuscytacji 2010, Polska Rada Resuscytacji, 2010, ISBN 978-83-89610-10-2.
23. Wu PC, Chuang MN, Choi J, Chen H, Wu G, Ohno-Matsui K, Jonas JB, Cheung CMG. Update in myopia and treatment strategy of atropine
use in myopia control. Eye (Lond). 2019;33(1):3-13.
24. Kevin McLendon; Charles V. Preuss. Atropine. StatPearls [Internet]. Treasure Island (FL): StatPearls Publishing; 2022 Jan.

 

POWRÓT
reklama Baner_prawy_ZALOGU-SIE
...
Info
Najczęściej czytane
Redaktor poleca
GP

Na skróty

Informacje

Copyright © Medyk sp. z o.o