Withania somnifera, znana również jako ashwagandha, jest powszechnie stosowana w ajurwedzie – tradycyjnej medycynie indyjskiej. Na świecie obserwuje się wzrost zainteresowania tym surowcem ze względu na jej właściwości adaptogenne. Badania przedkliniczne i kliniczne wskazują na to, że ekstrakty z korzenia i liści wykazują działanie przeciwstresowe i przeciwlękowe, jak również łagodzą objawy depresji i bezsenności. Dłuższa suplementacja była bezpieczna, nie wywołała poważnych skutków ubocznych. Ekstraty z W. somnifera mogą być zatem stosowane w łagodzeniu stresu, lęku i bezsenności oraz w celu ogólnej poprawy odporności organizmu.

W Polsce do najczęstszych typów ran trudno gojących się należą: owrzodzenia żylne, odleżyny, owrzodzenia związane z zespołem stopy cukrzycowej, owrzodzenia o etiologii niedokrwiennej ( tętnicze) oraz rany nowotworowe. W miejscowym postępowaniu w leczeniu ran przewlekłych należy zastosować strategię TIME (T – tissue and debridement – opracowanie tkanek; I – infection and inflammation control – kontrola infekcji i zapalenia; M – moisture balance – równowaga wilgotności rany; E –edges – brzegi rany – brak postępu gojenia lub podminowanie brzegu rany oraz epidermization stimulation – stymulacja naskórkowania).

Uszy to złożony narząd, w którym do bezpiecznego funkcjonowania potrzebna jest obecność woskowiny w zewnętrznym przewodzie słuchowym . Woskowina występuje naturalnie w obrębie przewodów słuchowych, może jednak nadmiernie gromadzić się, prowadząc do powstania korka woskowinowego. W tej sytuacji wskazanym jest włączenie właściwej terapii, np. przy użyciu substancji powierzchniowo czynnych.

Kolagen stanowi jedną trzecią całkowitej zawartości białka w organizmie ludzkim i jest najczęściej występującą formą białka strukturalnego. Zbudowany jest z aminokwasów, głównie glicyny i proliny, które tworzą jego charakterystyczną ścisłą strukturę potrójnej helisy. Podstawową rolą kolagenu jest poprawne funkcjonowanie tkanki łącznej i utrzymanie właściwości mechanicznych skóry. Odgrywa kluczową rolę w funkcjonowaniu stawów, jest głównym składnikiem więzadeł, chrząstek i ścięgien – podstawowych elementów układu kostno-stawowego.