Cynk jest jednym z pierwiastków śladowych w ludzkim organizmie. Warunkuje prawidłowy przebieg wielu procesów, pośród których należy wymienić współtworzenie licznych enzymów, udział w syntezie DNA, transkrypcji RNA oraz reprodukcji. Reguluje sekrecję enzymów i horomonów trzustkowych, a także pełni rolę w modulowaniu przekaźnictwa synaptycznego w obrębie neuronów glutaminergicznych. Jednocześnie wykazano jego krytyczną rolę w kształtowaniu się mechanizmów odporności komórkowej oraz humoralnej. Ponadto jony cynku stanowią ważny czynnik antyoksydacyjny wykazujący działanie protekcyjne wobec komórek.

Ważnym aspektem działania hormonu wzrostu (GH) jest jego wpływ na układ sercowo-naczyniowy. Wyniki licznych badań wskazują na korzystne działanie suplementacji tego hormonu na poziom ryzyka sercowo-naczyniowego. Działanie GH na poszczególne składowe ryzyka sercowo-naczyniowego jest zróżnicowane i zależy od wielu czynników, m.in. od wieku i płci. Hormon wzrostu w układzie krążenia wywiera pozytywny, jak i negatywny wpływ.

Wapń to jeden z najważniejszych minerałów dla organizmu człowieka. Należy do makroelementów, pierwiastków, które powinny być spożywane regularnie w celu zapewnienia prawidłowego rozwoju organizmu. 99% wapnia znajduje się w zębach i kościach, a tylko 1% w płynach pozakomórkowych. Wchłanianie wapnia zależy od innych składników odżywczych: białka, witaminy D, magnezu czy fosforu. Wapń jest niezbędny do prawidłowego skurczu mięśni, budowy mocnych kości i zębów, krzepnięcia krwi, przewodzenia impulsów nerwowych, prawidłowej pracy serca i zachowania homeostazy. Wapń łagodzi stany zapalne i moduluje układ odpornościowy. Największe zapotrzebowanie na ten pierwiastek występuje w okresie wzrostu małych dzieci, w czasie ciąży czy karmienia piersią.

Nebulizacja to metoda, która polega na dostarczeniu dawki leku poprzez inhalację aerozolu wytwarzanego z roztworu lub zawiesiny leku przez nebulizator. W czasie wdechu aerozol zawierający cząsteczki substancji leczniczej dostaje się bezpośrednio do dróg oddechowych. Nebulizację wykorzystuje się w leczeniu wielu chorób oraz profilaktycznie roztworami soli morskiej. W aptekach dostępne są preparaty soli morskiej o stężeniu izotonicznym i hipertonicznym.

Czarny bez (Sambucus nigra) jest wykorzystywany w medycynie od tysiącleci. Owoce i kwiaty tej rośliny znalazły zastosowanie m.in. w leczeniu oparzeń, chorób układu pokarmowego i infekcji, ze względu na swoje właściwości immunomodulujące, przeciwzapalne i przeciwwirusowe. Preparaty z S. nigra zwiększają produkcję przeciwciał i zdolność organizmu do rozpoznawania antygenów i zwalczania patogenów oraz hamują replikację wirusów i zmniejszają ich zdolność do rozpoznawania i wnikania do komórek gospodarza. Badania kliniczne wykazały, że suplementacja ekstraktu z czarnego bzu zmniejsza ryzyko infekcji dróg oddechowych, czas choroby i nasilenie objawów.

Depresja dotyka ponad 300 mln ludzi na całym świecie. Badania pokazują, że dziurawiec może być tak samo skuteczny jak leki przeciwdepresyjne w leczeniu łagodnej do umiarkowanej depresji –  i ma mniej skutków ubocznych. Mechanizm działania przeciwdepresyjnego dziurawca nie jest w pełni poznany. Uważa się, że ziele dziurawca działa podobnie jak standardowe leki przeciwdepresyjne. Szereg jego aktywnych składników, w tym hyperycyna, hyperforyna i adhyperforyna, zwiększa poziom przekaźników chemicznych w mózgu, takich jak serotonina, dopamina i noradrenalina, które odgrywają ważną rolę w regulacji nastroju.

Substancje pomocnicze stanowią ważną składową produktu leczniczego. Zapewniają one m.in. odpowiednią trwałość, smak, bezpieczeństwo preparatów farmaceutycznych. W artykule przedstawiono informacje na temat wybranych substancji pomocniczych: barwników, przeciwutleniaczy, konserwantów oraz substancji słodzących. Niektóre z nich mogą powodować niepożądane reakcje po spożyciu, dlatego tak ważne jest odpowiednie dobranie leku zawierającego określone substancje pomocnicze u pacjenta, który będzie przyjmował lek. W tym kontekście powinno się wziąć pod uwagę wrażliwość pacjenta na niektóre substancje (np. chorzy z cukrzycą, alergicy), natomiast przy produkcji powinna być użyta możliwie  najmniejsza, niezbędna ilość tej substancji, aby zapobiec reakcjom niepożądanym.

Dzięki funkcjom poznawczym człowiek jest w stanie uczyć się nowych rzeczy i poszerzać swoją wiedzę. Substancje, które wspierają takie umiejętności, są obecnie stosowane do łagodzenia objawów chorób lub zaburzeń powodujących deficyty w tym wymiarze. Należą do nich: ADHD, demencja starcza, narkolepsja, depresja itp.  Substancje określane jako neurostymulanty są stosowane również pozarejestracyjnie. Takie zjawisko ma szczególnie miejsce w środowiskach akademickich. Jest to spowodowane chęcią polepszenia wyników w nauce przez studentów, a czasem celami rekreacyjnymi. W przeszłości popularność neurostymulantów była również ogromna. Takim przykładem może być II wojna światowa, gdzie stosowano na szeroką skalę pervitin zawierający amfetaminę.

Kolagen jest podstawowym białkiem strukturalnym tworzącym tkankę łączną, a także stanowi kluczowy budulec skóry, kości i chrząstek. Wraz z wiekiem oraz ekspozycją na czynniki środowiskowe dochodzi do stopniowej utraty kolagenu oraz zmniejszenia jego syntezy. W konsekwencji osłabieniu ulegają nasze stawy, a skóra zaczyna przejawiać pierwsze oznaki starzenia. Ze względu na swoje właściwości biologiczne kolagen jest powszechnie stosowany w przemyśle kosmetycznym, farmaceutycznym oraz medycynie estetycznej.

Wszy głowowe są powszechne u dzieci w wieku od 3 do 11 lat. Najczęstszym sposobem ich rozprzestrzeniania jest bezpośredni kontakt z osobą zakażoną. Wszy głowowe występują w trzech stadiach rozwojowych : jaja (gnidy), nimfa i dojrzały osobnik. Dostepne bez recepty kuracje na wszy zawierają następujące składniki: pyretrynę, permetrynę i sylikony (dimetikon i cyklometikon). Większość preparatów na wszy głowowe nie zabija gnid, więc może być niezbędna druga aplikacja po 7-10 dniach. Niektóre środki ziołowe, zawierające ekstrakty z: wrotyczu pospolitego czy ostróżki, działają toksycznie na wszy.

Ból jest przykrym i negatywnym wrażeniem zmysłowym oraz emocjonalnym, powstającym pod wpływem bodźców uszkadzających tkankę lub zagrażających jej uszkodzeniu. Ból znacząco obniża jakość życia ludzi i wiąże się z zaburzeniem w codziennym funkcjonowaniu. Większość pacjentów zgłasza się z dolegliwościami bólowymi najpierw do lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej. W celu wdrożenia właściwej farmakoterapii zalecane jest stosowanie skal oceny bólu (numerycznej – NRS, wizualno-analogowej – VAS, słownej – VRS, Wonga-Bakera – wpływu na zachowanie), a także postępowanie zgodnie z trójstopniową drabiną analgetyczną WHO (stopień I – leki nieopioidowe, w tym niesteroidowe leki przeciwzapalne, stopień II – słabe opioidy, stopień III – silne opioidy). Na każdym stopniu drabiny do leków przeciwbólowych mogą być dołączone koanalgetyki (leki przeciwdepresyjne, przeciwpadaczkowe, miorelaksanty), które wzmacniają efekt stosowanej farmakoterapii.

Pokrzywa zwyczajna jest powszechnie występującą rośliną, dobrze znaną z uwagi na jej kłująco-parzące włoski, które w kontakcie ze skórą powodują jej toksyczne zapalenie o różnym nasileniu. W medycynie ludowej od wieków stanowiła cenną roślinę leczniczą. Znana jest z korzystnego wpływu na funkcjonowanie dróg moczowych, a także skóry i jej przydatków. Ponadto w medycynie ludowej stosowana jest w przypadku bólów reumatycznych, zaburzeń żołądkowo-jelitowych i cukrzycy. Obecnie ekstrakt z jej korzenia wykorzystywany jest w leczeniu łagodnego przerostu prostaty. Badania nad jej potencjalnym wykorzystaniem wykazują coraz to liczniejsze właściwości prozdrowotne.