Zdrowe nawyki żywieniowe wiążą się z poprawą zdrowia i jakości życia osób starszych. Chociaż urozmaicona dieta

zawierająca pokarmy o dużej zawartości składników odżywczych może zaspokoić dzienne zapotrzebowanie na witaminy i mikroelementy, codzienne przyjmowanie suplementów opracowanych specjalnie dla osób po 50. r.ż. jest niezbędne, aby uzupełnić wszelkie niedobory składników odżywczych. Częste niedobory składników mineralnych i witamin zgłaszane u osób starszych obejmują: witaminy A, C, E, witaminy z grupy B, kwas foliowy, żelazo, cynk czy miedź.

Artykuł stanowi zbiór streszczeń wykładów poświęconych problematyce dietetyki w chorobach nerek, które zostały wygłoszone podczas konferencji I Warszawski Dzień Dietetyki Klinicznej „Dietetyka w transplantologii i nefrologii”. Konferencja odbyła się 19 kwietnia 2018 r. na Warszawskim Uniwersytecie Medycznym. Jej organizatorem był Zakład Dietetyki Klinicznej Wydziału Nauki o Zdrowiu Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.

Papryka, zwana inaczej pieprzowcem rocznym (Capsicum annuum), to warzywo cenione przez konsumentów ze względu na właściwości biologiczne i specyficzny, ostry smak. Jest ważnym źródłem witaminy C, E i prowitaminy A, ponadto zawiera witaminy z grupy B, szczególnie B₁ i B₂ oraz PP, białko, kwasy organiczne i znaczną ilość cukrów. Pieprzowiec roczny jest jedną z popularniejszych roślin dostarczających surowca w postaci owocu. Jego główną substancją czynną jest alkaloid kapsaicyna (trans-8-metylo-N-wanilino-6-nonenamid), pochodna wanililoaminy o charakterze amidu. Największe ilości kapsaicyny znajdują się w pikantnych owocach papryki odmiany chili. Związek ten obecnie jest również otrzymywany syntetycznie. W ostatnich latach obserwuje się coraz większe zainteresowanie kapsaicyną, szczególnie ze względu na jej działanie farmakologiczne. Stosowana zewnętrznie wykazuje działanie drażniące skórę, wywołując pieczenie. Jest to wynikiem oddziaływania tego związku na receptory bólowe i termiczne. Stosowana per os w małych ilościach pobudza wydzielanie soków trawiennych i śluzu. Ponadto substancjata wchodzi w skład obezwładniającej broni chemicznej – jest to tzw. gaz pieprzowy. Głównym celem niniejszej publikacji jest zaprezentowanie różnorodnych właściwości kapsaicyny.

Dzieci są grupą szczególnie wrażliwą na błędy żywieniowe. Niedobory dietetyczne w dzieciństwie mogą uniemożliwić

osiągnięcie uwarunkowanego genetycznie potencjału wzrostowego i poziomu inteligencji. Do prawidłowego rozwoju

i funkcjonowania układu nerwowego dziecka niezbędna jest odpowiednia podaż w diecie kwasów omega-3 i omega-6, witamin z grupy B, jodu oraz cynku.

Pomimo stosowania zaawansowanych metod w leczeniu cukrzycy u pacjentów nadal występują ostre powikłania tej choroby, stanowiące bezpośrednie zagrożenie dla ich zdrowia oraz życia. Najczęstsze powikłanie cukrzycy to niedocukrzenie (hipoglikemia), które jest spowodowane występowaniem nadmiaru insuliny w stosunku do potrzeb organizmu. Objawy hipoglikemii pojawiają się stopniowo i postępują wraz ze spadkiem stężenia glukozy we krwi, dzięki czemu chory w początkowej fazie niedocukrzenia jest w stanie sam podjąć odpowiednie czynności zaradcze. Zaliczamy do nich spożycie odpowiedniej ilości glukozy w postaci zarówno konwencjonalnego pożywienia, jak i specjalistycznych produktów dostępnych w aptekach.

Artykuł stanowi zbiór streszczeń wykładów poświęconych problematyce żywienia po transplantacji wątroby lub nerki, które zostały wygłoszone podczas konferencji: I Warszawski Dzień Dietetyki Klinicznej „Dietetyka w transplantologii i nefrologii”. Konferencja odbyła się 19 kwietnia 2018 r. na Warszawskim Uniwersytecie Medycznym. Jej organizatorem był Zakład Dietetyki Klinicznej Wydziału Nauki o Zdrowiu Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.

Na podstawie danych opublikowanych przez NFZ w internecie przeprowadzono analizę rynku leków refundowanych dostępnych w aptekach w 2017 r. w przeliczeniu na określone dzienne dawki (DDD), według danych publikowanych przez WHO Collaborating Centre dor Drug Statistics Methodology, Oslo.

Infekcje dróg oddechowych (RTI) są jedną z najczęstszych przyczyn konsultacji w ramach podstawowej opieki zdrowotnej. Ich etiologia jest przede wszystkim wirusowa. Terapie stosowane głównie w leczeniu objawowym obejmują leki przeciwbólowe, przeciwgorączkowe, mukolityki, leki sekretolityczne, wykrztuśne i zmniejszające przekrwienie. W przypadku etiologii bakteryjnej konieczne jest leczenie antybiotykami. Jednakże ze względu na rosnącą oporność bakterii na antybiotyki istotne jest ograniczenie niepotrzebnego przepisywania antybiotyków.

Alergia w ciągu ostatnich lat stała się jedną z najczęstszych chorób cywilizacyjnych. Pacjenci alergologiczni, szczególnie dzieci, wymagają nie tylko skutecznego leczenia choroby podstawowej, ale także indywidualnego podejścia do ich leczenia i możliwości sprawnego funkcjonowania po zastosowaniu leków. H1-blokery są jednymi z najważniejszych leków współczesnej alergologii. W licznych rekomendacjach zaleca się stosować je w pierwszej kolejności w alergicznym nieżycie błony śluzowej nosa, alergicznym zapaleniu spojówek, pokrzywce i obrzęku naczynioruchowym. Pierwsze H1-blokery wykazywały liczne działania niepożądane i były niewygodne do stosowania. Postęp w alergologii pozwolił na stworzenie najnowszych H1-blokerów, praktycznie pozbawionych działań niepożądanych, zwłaszcza sedatywnych, tym samym pozwalając pacjentom na kontrolowanie choroby podstawowej i sprawne funkcjonowanie.

Ekspozycja na sztuczne oświetlenie w godzinach nocnych oddziałuje na dobowy rytm snu i czuwania poprzez zmniejszenie poziomu endogennej melatoniny. Wieloletnie niedobory snu dobrej jakości negatywnie wpływają na jakość życia oraz zwiększają ryzyko rozwoju depresji, nowotworów, cukrzycy typu 2 i nadciśnienia. Postępowanie obejmuje zindywidualizowaną farmakoterapię melatoniną w połączeniu z fototerapią i terapią behawioralną.

Choroby cywilizacyjne stanowią coraz większe ryzyko dla naszej populacji. Statystyki pokazują, że prym wśród przyczyn umieralności wiodą choroby układu krążenia. Dlatego świat naukowy nadal pochyla się nad tym problemem, szukając najskuteczniejszych rozwiązań zarówno terapeutycznych, jak i profilaktycznych. Interesująco pod względem wyników wyglądają wielonienasycone kwasy tłuszczowe. Mają one szerokie zastosowanie w profilaktyce wielu chorób. W pracy przedstawiono rolę kwasów omega-3 we wspomaganiu prawidłowego funkcjonowania układu sercowo-naczyniowego.

Patologiczne objawy związane ze stawami są wynikiem degradacji chrząstki, zwiększonego stanu zapalnego i wytwarzania wolnych rodników w stawach. Suplementacja glukozaminą wspomaga produkcję zdrowej chrząstki stawowej. Jest ona głównym składnikiem strukturalnym tkanki łącznej. Siarczan glukozaminy odżywia również komórki błony maziowej i płynu niezbędnego do smarowania ruchomych części stawów. Siarczan chondroityny jest ważnym składnikiem zdrowej chrząstki, a także pomaga chronić istniejącą chrząstkę przed utratą wody i rozpadem enzymów wydzielanych podczas procesu zapalnego. Kwas hialuronowy działa jako środek poślizgowy w stawach i innych tkankach. Kolagen typu II jest jednym z głównych białek w chrząstce. Jest bogaty w aminokwasy, które odgrywają ważną rolę w budowaniu chrząstki stawowej, dodatkowo wykazuje działanie przeciwzapalne. Witamina C wspomaga produkcję kolagenu, który zapewnia wsparcie więzadeł, kości i stawów.

Klasyfikacja ATC (Anatomiczno-Terapeutyczno-Chemiczna) obejmuje kilka substancji o działaniu sorpcyjnym, jednak nie wszystkie mają zastosowanie jako składniki aktywne preparatów dostępnych na polskim rynku farmaceutycznym.

Stanowią one grupę substancji powszechnie uważanych za bezpieczne i kojarzą się zwykle z właściwościami przeciwbiegunkowymi (zapierającymi), lecz ich mechanizm działania często jest bardziej złożony. W artykule opisano wszystkie znane doustne sorbenty, mechanizmy ich działania oraz zastosowanie we współczesnej terapii.

Aerozole do pielęgnacji nabłonka dróg oddechowych różnią się stężeniem, składem, sposobem zapewniania jałowości podczas stosowania oraz kształtem aplikatora. Bezpieczeństwo i zasadność stosowania konserwantów w aerozolach donosowych jest często kwestionowana ze względu na ich toksyczność. Wybór odpowiedniego produktu powinien uwzględniać wiek oraz stan zdrowia pacjenta.

H1-blokery (leki przeciwhistaminowe) są uznanymi lekami we współczesnej alergologii. W licznych wytycznych

zaleca się doustne leki przeciwhistaminowe II generacji jako leki pierwszego rzutu w alergicznym nieżycie błony śluzowej nosa, alergicznym zapaleniu spojówek, pokrzywce i obrzęku naczynioruchowym. Aktualizacja wytycznych ARIA z roku 2016 podkreśla kluczową rolę II generacji leków przeciwhistaminowych w terapii alergicznego nieżytu błony śluzowej nosa. II generacja H1-blokerów została uznana za leki bezpieczne i wysoce skuteczne w redukcji objawów alergii. Wśród antyhistaminików II generacji znajduje się grupa najnowszych antyhistaminików o cechach zbliżonych do idealnego H1-blokera (bilastyna, desloratadyna, feksofenadyna i rupatadyna).