W artykule przeprowadzono analizę procedury narodowej w przedmiocie dopuszczenia do obrotu produktu leczniczego. Omówiono i przeanalizowano najważniejsze etapy postępowania rejestracyjnego pod kątem ustawodawstwa krajowego i Unii Europejskiej w połączeniu z przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego. Przedstawiona regulacja budzi szereg wątpliwości interpretacyjnych, które zostały omówione. W artykule przedstawiono możliwości usunięcia tych wątpliwości poprzez zastosowanie przepisów Kodeksu Postępowania Administracyjnego zgodnie z art. 35 Prawo Farmaceutyczne.

Choroba lokomocyjna to częsta dolegliwość związana z podróżowaniem. Za występowanie choroby lokomocyjnej odpowiada brak współpracy pomiędzy błędnikiem (narząd  w uchu wewnętrznym) a sygnałami wzrokowymi, odbieranymi przez mózg. Do częstych objawów choroby lokomocyjnej zaliczamy: nudności, wymioty, zlewne poty, wzrost wydzielania śliny oraz hiperwentylację. W łagodzeniu objawów choroby lokomocyjnej stosuje się preparaty farmakologiczne (leki przeciwhistaminowe, skopolaminę oraz imbir), a także środki niefarmakologiczne (akupresurę, homeopatię). Lekarz oraz farmaceuta mogą pomóc pacjentom w wyborze odpowiedniego preparatu.

Artykuł zawiera omówienie postępów w zakresie farmakoterapii chorób alergicznych. Przedstawiono główne mechanizmy reakcji alergicznej oraz mechanizmy działania leków przeciwalergicznych. Uwzględniono nowe leki dopuszczone do lecznictwa. 

Zasada jest prosta: im wcześniej wykryte zostaną zmiany nowotworowe, tym większe prawdopodobieństwo skutecznego leczenia. Kiedy czerniak jest jeszcze we wczesnym stadium rozwoju, efektywny jest już prosty zabieg chirurgiczny, który polega na wycięciu zmiany skórnej. Dlatego tak istotne jest, aby pamiętać o regularnej obserwacji skóry i podejrzanych znamion oraz o wizytach u lekarza. Badanie diagnostyczne w kierunku czerniaka przy użyciu dermatoskopu jest bardzo proste, trwa dosłownie chwilę i jest całkowicie bezbolesne.”
 

Streszczenie:

Kaszel traktowany jest zazwyczaj jako objaw zaburzenia w funkcjonowaniu organizmu, ale jest on także głównym mechanizmem obronnym i oczyszczającym organizm. Kaszel towarzyszy również licznym chorobom. Istnieje wiele przyczyn kaszl;, główna przyczyna to infekcje dróg oddechowych (przeziębienie, grypa, zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli, zapalenie zatok). Leki stosowane w leczeniu chorób układu oddechowego dzielimy na dwie podstawowe grupy: wykrztuśne i przeciwkaszlowe.

Streszczenie

Farmakoterapia u kobiet ciężarnych jest niemałym wyzwaniem dla współczesnej medycyny. Wymaga bowiem wypracowania kompromisu pomiędzy efektywnością terapeutyczną i bezpieczeństwem zastosowania danego produktu leczniczego dla rozwijającego się płodu. Ogromnym utrudnieniem oceny korzyści w stosunku do ryzyka jest częsty brak badań klinicznych oraz wyczerpującej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania wielu substancji czynnych u kobiet ciężarnych. Różnice w klasyfikacji leków do danej kategorii bezpieczeństwa w zależności od wziętego pod uwagę systemu (FDA, ADEC, FASS) oraz częsty brak zgodności danych z najnowszymi doniesieniami może nastręczać wiele problemów w prawidłowej ocenie ryzyka zastosowania danej terapii u kobiety ciężarnej i przyczynia się do znaczącego obniżenia przydatności tych systemów. Należy zwrócić szczególną uwagę na korzyści i zagrożenia wynikające ze stosowania u kobiet ciężarnych leków OTC, preparatów ziołowych, antybiotyków oraz substancji czynnych używanych w leczeniu chorób przewlekłych, które same w sobie mogą być niebezpieczne dla rozwijającego się płodu.

Streszczenie

Artykuł zawiera krótką charakterystykę problemów związanych z prawidłową i skuteczną higieną jamy ustnej. Przedstawione zostały najważniejsze choroby zębów i dziąseł, metody ich leczenia oraz zapobiegania z wyszczególnieniem substancji aktywnie czynnych zawartych w preparatach stomatologicznych.

Streszczenie

Szacuje się, że niedożywienie w przebiegu POChP dotyczy 10-15% pacjentów z łagodną lub umiarkowaną postacią choroby i 50% pacjentów z zaawansowanym stadium choroby. Dostępne badania wskazują, że utrata masy ciała i masy mięśniowej ma związek z gorszym rokowaniem, dlatego też wczesne rozpoznanie niedożywienia u pacjentów wydaje się być kluczowym działaniem w leczeniu żywieniowym POChP.

W artykule omówiono i dokonano porównania najczęściej stosowanych metod oceny stanu odżywienia oraz przedstawiono informacje na temat wpływu diety na ryzyko wystąpienia w przyszłości POChP. Stan odżywienia osób chorych na POChP jest trudny do oceny. Dotychczas nie opublikowano standardów takiego postępowania. Rzetelna i dokładna ocena stanu odżywienia jest niezbędna do planowania dalszej opieki medycznej i może przyczynić się do poprawy stanu odżywienia i wpłynąć pozytywnie na przebieg choroby.

Streszczenie

Artykuł prezentuje dekstrometorfan. Opisuje działanie przeciwkaszlowe leku i jego praktyczne zastosowanie. Wyjaśnia budowę chemiczną związku. W oparciu o dane z literatury przedstawiono farmakodynamikę i farmakokinetykę dekstrometorfanu..

Streszczenie

Atopowe zapalenie skóry (AZS) charakteryzuje obecność przewlekłych zmian skórnych o morfologii wyprysku w zależnej od wieku pacjenta lokalizacji oraz silny świąd i przewlekły przebieg. Choroba ta występuje z częstością od 10 do 30% w populacji dziecięcej oraz u 1-3% osób dorosłych. Etiopatogeneza AZS jest złożona i obejmuje: czynniki genetyczne, środowiskowe i zaburzenia w obrębie układu immunologicznego. Leczenie AZS opiera się przede wszystkim na pielęgnacji skóry i ograniczaniu stanu zapalnego. Do chętnie stosowanych preparatów miejscowych należą glikokortykosteroidy oraz inhibitory kalcyneuryny. Gama preparatów ogólnych obejmuje leki przeciwhistaminowe I i II generacji, cyklosporynę, azatioprynę i metotreksat. W ciężkich przypadkach usprawiedliwione jest stosowanie krótkotrwałej terapii glikokortykosteroidami. Nowe metody leczenia są ciągle rozwijane.

Streszczenie

Leki roślinne są powszechnie stosowane w leczeniu schorzeń układu pokarmowego. W wielu badaniach klinicznych wykazano korzystne efekty działania mięty pieprzowej w dyspepsji, rumianku pospolitego w stanach skurczowych przewodu pokarmowego, imbiru w nudnościach i wymiotach, lukrecji w chorobie wrzodowej, ostropestu w leczeniu przewlekłych chorób wątroby. Fitoterapia jest również skuteczna w biegunce i zaparciach. Rolą lekarzy i farmaceutów jest informowanie pacjentów o działaniach niepożądanych i interakcjach surowców roślinnych z lekami syntetycznymi. Fitoterapia zaburzeń trawiennych wymaga dalszej oceny bezpieczeństwa i skuteczności.

Zakażenia grzybicze skóry i jej przydatków oraz błon śluzowych stanowią istotną grupę chorób infekcyjnych u ludzi. Średnia częstość występowania grzybicy paznokci jest oceniana na ok. 2-13% populacji ogólnej i z roku na rok jest coraz większa. Wśród schorzeń predysponujących do wystąpienia grzybicy paznokci wymienia się: cukrzycę, choroby naczyń obwodowych, neuropatię i zaburzenia układu immunologicznego. 

Streszczenie

Zespół napięcia przedmiesiączkowego (PMS) jest cyklicznie występującym zaburzeniem powszechnie występującym wśród kobiet w wieku reprodukcyjnym. Etiologia PMS nie jest do końca wyjaśniona. PMS charakteryzuje się objawami somatycznymi i afektywnymi, występującymi konsekwentnie podczas fazy lutealnej cyklu miesiączkowego. Objawy takie jak nastrój depresyjny, wybuchy gniewu, drażliwość, niepokój, splątanie, wycofanie społeczne, tkliwość piersi, wzdęcia, bóle głowy i obrzęki, ustępują w kilka dni po rozpoczęciu krwawienia miesięcznego. Najcięższą postać PMS określamy mianem przedmiesiączkowych zadurzeń dysforycznych (PMDD).

W pierwszej kolejności kobietom z rozpoznaniem PMS lub PMDD powinny być zalecane: zmiana stylu życia oraz aktywność fizyczna. U kobiet z ciężkim PMS oraz z PMDD, u których konieczne jest zastosowanie leczenia farmakologicznego, lekami pierwszego rzutu są selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny(SSRI).Terapia hormonalna hamująca owulacje jest alternatywą w razie nieskuteczności SSRI. Leki przeciwlękowe, spironolakton oraz niesteroidowe leki przeciwzapalne są stosowane jako leczenie wspomagające w łagodzeniu objawów PMS.

Streszczenie

Nieżyt nosa i zatok przynosowych jest często bagatelizowaną dolegliwością, tymczasem u wielu chorych powoduje znaczące obniżenie jakości życia, wiąże się z zaburzeniem relacji społecznych, a w skali globalnej jest bardzo obciążający finansowo dla systemów opieki zdrowotnej. Patogeneza nieżytu może mieć tło infekcyjne, alergiczne, strukturalne, polekowe, hormonalne czy naczynioruchowe. W farmakoterapii stosuje się glikokortykosteroidy donosowe, leki obkurczające naczynia błony śluzowej, antybiotyki, jeśli są do nich wskazania, leki przeciwleukotrienowe i antyhistaminowe. Wspomagająco mogą działać preparaty nieuwzględnione w oficjalnych wytycznych, jak roztwory soli morskiej czy mukolityki pochodzenia naturalnego.

Streszczenie

Pieluszkowe zapalenie skóry jest jednym z najczęstszych problemów dermatologicznych występujących u niemowląt w 1. roku życia. Delikatna skóra niemowlęcia jest szczególnie narażona na podrażnienia i różnorodne stany zapalne, a konsekwencją może być nadkażenie przez grzyby Candida. W leczeniu najważniejszą rolę odgrywa odpowiednia pielęgnacja. Bardzo ważne jest zapobieganie powstawaniu pieluszkowego zapalenia skóry, gdyż raz podrażniona skóra jest bardziej podatna na kolejne zmiany zapalne.